Ogólny opis

Wieloryb garbaty jest wielorybem białopłetwym i jednym z największych członków rodziny wielorybów. Dorosłe samice średnio 49 stóp (15m) w długości i waży około 35 ton, z dorosłych mężczyzn jest nieco mniejszy. Rorquale można odróżnić poprzez posiadanie zarówno płetwy grzbietowej, jak i brzusznych fałd biegnących od czubka dolnej szczęki z powrotem do obszaru brzucha. Wieloryb garbaty ma charakterystyczny masywny kształt ciała, który zwęża się do smukłej szypułki. Głowa jest szeroka i zaokrąglona, gdy patrzy się na nią z góry, ale smukła z profilu. Na czubku głowy i w dolnej szczęce znajduje się szereg zaokrąglonych mięsistych wypustek. Garbusy są przeważnie czarne, ale mają różne stopnie bieli na gardle, brzuchu, płetwach i płetwach. Garbusy można odróżnić od innych wielorybów dzięki niezwykle długim płetwom z dużymi wypustkami na wiodącej krawędzi. Płetwy mogą osiągnąć 25 do 30 procent całkowitej długości zwierzęcia. Płetwy są szerokie z ostrymi punktami i ząbkowanymi krawędziami. Kształt i wzór płetwy grzbietowej i płetw każdego wieloryba są odrębne i zostały wykorzystane przez biologów do identyfikacji i monitorowania poszczególnych zwierząt.

Historia życia

Wzrost i rozmnażanie

Uważa się, że humbaki żyją 40-50 lat. Starzenie się dorosłych wielorybów okazało się trudne i badania nad technikami starzenia się są w toku. Samice osiągają dojrzałość płciową w wieku 5 lat, a samce w wieku 7 lat. Wieloryby garbate wykorzystują poligyniczny system kojarzenia, w którym samce agresywnie konkurują o partnera z samicami będącymi w rui. Sezon rozrodczy odbywa się w miesiącach zimowych, kiedy osobniki zamieszkują wody tropikalne. Samice mają 11,5-miesięczny okres ciąży i rodzą jedno cielę co jeden do trzech lat. Cielęta karmione są przez 6-10 miesięcy mlekiem, które zawiera 45-60% tłuszczu (mleko ludzkie zawiera 2% tłuszczu). Po urodzeniu cielęta mają średnio 10-15 stóp (3-5 m) długości i ważą około 1,5 tony.

Ekologia karmienia

Mechanizm karmienia filtrem: Wieloryby faleenowe biorą swoją nazwę od frędzlowanych płyt zwanych baleen, które zwisają w dół po obu stronach górnej szczęki. Humpback wieloryby mają serię 270-400 płyt baleen, które są ciemne w kolorze i zmierzyć około 30 in (76cm) długo. Podczas karmienia, duże ilości wody i żywności mogą być brane do ust, ponieważ plisowane rowki w ich gardle pozwalają na znaczną ilość ekspansji. Jak usta zamyka, woda jest zmuszony przez płyty baleen, które działają jak sito, uwięzienie żywności wewnątrz mouth.

Bubble Net Feeding: Są one również znane do wykorzystania sieci pęcherzyków, stworzony przez uwalnianie pęcherzyków powietrza podczas pływania w kółko pod ich ofiary, a następnie lunging, open mouthed, do powierzchni przez centrum skoncentrowanego prey.

Humpback wieloryby rzadko karmić podczas migracji lub podczas zimy w wodach tropikalnych. Karmienie występuje prawie wyłącznie w miesiącach letnich i zwierzęta żyją z rezerw tłuszczu podczas hodowli. Podczas karmienia, każdy wieloryb garbaty zjada do 1,5 tony pokarmu dziennie, który składa się głównie z euphausiidów (kryl) i różnych małych ryb szkolnych.

Zachowanie

Wieloryby garbate są zwykle obserwowane samotnie lub w małych grupach, które utrzymują się tylko przez kilka godzin. Grupy mogą pozostawać razem nieco dłużej w lecie, aby żerować i karmić się wspólnie. Długoterminowe relacje trwające miesiące, a nawet lata, zostały zaobserwowane, ale są rzadkie.

Humpbacks są znane z ich różnych pokazów akrobatycznych. Jednym z bardziej spektakularnych zachowań jest breaching, który zdaniem badaczy może być związany z zalotami lub zabawą. Podczas wyboru partnera, grupy 2-20 samców mogą gromadzić się wokół jednej samicy i wykazują różne zachowania w celu ustalenia dominacji. Breaching, spy-hopping, lob-tailing, tail-slapping, flipper-slapping, ładowania i parrying można zaobserwować, a te pokazy mogą trwać godzinami.

Śpiew jest również założyć, że mają ważną rolę w doborze pary, jednak naukowcy pozostają niepewni, czy piosenka jest używana między samcami w celu ustalenia tożsamości i dominacji, między samcem a samicą jako wezwanie godowe, lub mieszanka tych dwóch. Piosenki wielorybów garbatych są długie, złożone i śpiewane tylko przez samce. Wieloryby w obrębie jednej populacji śpiewają tę samą pieśń, podczas gdy pieśni wielorybów z innych populacji różnią się od siebie. Typowa piosenka trwa od 10 do 20 minut, jest powtarzana przez wiele godzin na raz i zmienia się stopniowo na przestrzeni lat.

Zasięg i siedlisko

Wieloryb garbaty jest gatunkiem wędrownym, spędzającym lato w wodach umiarkowanych i subpolarnych, ale godowym i cielącym się w wodach tropikalnych i subtropikalnych bliżej równika. Garbusy mogą być widziane o każdej porze roku na Alasce, ale większość zwierząt zimuje w wodach umiarkowanych lub tropikalnych w pobliżu Meksyku, na Hawajach i w zachodniej części Pacyfiku w pobliżu Japonii. Wyjątkiem od tej reguły jest populacja, która pozostaje przez cały rok w Morzu Arabskim. Typowe są migracje do 3 000 mil (4 800 km) w każdą stronę. Wiosną zwierzęta migrują z powrotem na Alaskę, gdzie jest dużo pożywienia, i mają tendencję do skupiania się w kilku obszarach, w tym na południowo-wschodniej Alasce, w cieśninie Prince William Sound, Kodiak, na Wyspach Jałowych u ujścia Zatoki Cooka oraz wzdłuż Aleutów. Morze Chukchi jest najbardziej wysuniętym na północ obszarem występowania humbaków podczas ich letniego żerowania, chociaż w 2007 roku humbaki były widziane na Morzu Beauforta na wschód od Barrow, co sugerowałoby rozszerzenie ich żerowisk na północ.

Status, trendy i zagrożenia

Status

• NatureServe: G4
• IUCN: LC (Least Concern)
• ESA: Endangered

Trends

W całym swoim zasięgu, wieloryb garbaty został wymieniony jako zagrożony w Endangered Species Conservation Act z 1970 roku, i jako zubożony w Marine Mammal Protection Act z 1972 roku. Na całym świecie, humpback numery zostały poważnie zmniejszone podczas komercyjnego wielorybnictwa, niektóre dowody sugerują 90-95% populacji została usunięta. Istnieją trzy odrębne populacje humbaków, te żyjące w północnej części Oceanu Spokojnego, te w środkowej części północnego Oceanu Spokojnego, te w północnej części Oceanu Atlantyckiego i te przemierzające oceany półkuli południowej.

W północnym Pacyfiku, ponad 23 000 zwierząt zostało wziętych w zanim ten gatunek otrzymał ochronę przed wielorybnictwem w 1966 roku. Przed rozpoczęciem polowań na wieloryby, około 15.000 humbaki szacuje się, że istniały w północnej części Pacyfiku. Obecne szacunki populacji dla zasobów północnego Pacyfiku wahają się od 20 000 osobników i 10 000 osobników w zasobach środkowego północnego Pacyfiku, a wzrost liczby osobników na zimowiskach na Hawajach sugeruje, że przynajmniej ta część zasobów północnego Pacyfiku rośnie o około 7% rocznie.

Zagrożenia

Głównym źródłem śmiertelności wielorybów garbatych są najprawdopodobniej ludzie. Historycznie, większość wielorybów zostały zabite przez komercyjnego wielorybnictwa. Obecnie, wielorybnictwo jest ściśle regulowane przez Międzynarodową Komisję Wielorybniczą, a tylko niewielka liczba jest dozwolona do podjęcia na potrzeby rdzennych mieszkańców. Od czasu wprowadzenia zakazu komercyjnego połowu wielorybów, większość przypadków śmierci humbaków spowodowana jest zaplątaniem się w narzędzia połowowe, uderzeniami łodzi lub ostrą ekspozycją na zanieczyszczenia. Wtórne skutki oddziaływania człowieka na humbaki, takie jak zanieczyszczenia, skażenia, spadek liczby gatunków ofiar oraz zmniejszenie lub zmiana siedliska są trudne do oszacowania. Do drapieżników humbaków należą wieloryby zabójcy, fałszywe wieloryby zabójcy i duże rekiny; udokumentowano bardzo niewiele ataków tych drapieżników na humbaki, w tym cielęta.

Fast Facts

• Size
  Weight: 35 tons
  Length: 49 ft
• Lifespan
  40-50 years
• Diet
  Euphausiids (kryl), and various small schooling fishes.
• Drapieżniki
  Ludzie
• Rozmnażanie
  Kobiety rodzą 1 potomstwo co 2-3 lata.

Czy wiesz?

• Megaptera to po łacinie wielki lub duży skrzydlaty z powodu niezwykle długich płetw piersiowych (płetwy boczne). Nazwa gatunkowa, novaeangliae, jest łacińska dla New Englander, ze względu na lokalizację, gdzie humbaki zostały po raz pierwszy opisane przez scientists.
• Humpback wieloryby w ramach odrębnej populacji śpiewają tę samą piosenkę, podczas gdy piosenki wielorybów z innych populacji są różne.
• Na całym świecie liczba humbaków została poważnie zmniejszona podczas komercyjnego wielorybnictwa; niektóre dowody sugerują, że usunięto 90-95% populacji.
• Cielęta karmią się mlekiem o zawartości 45-60% tłuszczu (mleko ludzkie ma 2% tłuszczu).

Użytki

Wieloryby garbate były dawniej przedmiotem intensywnych połowów komercyjnych, głównie w celu pozyskania ropy naftowej; bardzo małe zbiory do użytku lokalnego nadal występują na Małych Antylach. Polowania na własne potrzeby już nie występują. Wiele osób lubi oglądać wieloryby, a obserwacja wielorybów jest ważnym i lukratywnym aspektem przemysłu turystycznego Alaski.

Zarządzanie

Wieloryb garbaty jest wymieniony jako zagrożony w ramach ESA i zubożony w ramach MMPA: wszelkie odłowy, w tym na własne potrzeby, są obecnie zabronione, a inne przyczyny śmiertelności spowodowanej przez człowieka są monitorowane i zarządzane. Obecnie rozpatrywany jest projekt petycji o usunięcie z wykazu wielorybów garbatych. Podczas gdy skreślenie z wykazu wielorybów garbatych spowoduje usunięcie ochrony z ESA, odłowy rekreacyjne i komercyjne pozostaną zakazane na mocy MMPA, z wyjątkiem ograniczonych odłowów na własne potrzeby.

Połowy dokonane: ASW (Międzynarodowa Komisja Wielorybnicza)

Zaangażuj się

Dostarcz zdjęcia humbaków do bazy danych Alaski.

More Resources

General Information

• Humpback Whale – Wildlife Notebook Series (PDF 48 kB)
• Humpback Whale – Federally Endangered Listing Information
• Humpback Whale – Marine Mammal Viewing
• Wieloryby garbate południowo-wschodniej Alaski. Strona prowadzona przez University of Alaska, zawiera katalog gryp, informacje o badaniach i więcej informacji o wielorybach z Alaski.
• SPLASH: Struktura populacji, poziomy obfitości i status wielorybów garbatych w północnym Pacyfiku. Jest to główna międzynarodowa współpraca badająca humbaki.
• Humpback Whales – Sounds Wild!Kilka odcinków Sounds Wild! przedstawiających wieloryby garbate jest dostępnych w bibliotece multimedialnej ADF&G.

Informacje o statusie specjalnym

• Działania w ramach polityki
• Pertinentne dokumenty

Przeglądanie dzikiej przyrody

• Wieloryby garbogłowe

.