Znajdź źródła: „Współczynnik wypływu” – wiadomości – gazety – książki – scholar – JSTOR (grudzień 2012) (Learn how and when to remove this template message)
W dyszy lub innym zwężeniu, współczynnik wypływu (znany również jako współczynnik wypływu lub współczynnik efflux) jest stosunkiem wypływu rzeczywistego do wypływu teoretycznego, tj, stosunek masowego natężenia przepływu na końcu wylotu dyszy do masowego natężenia przepływu w idealnej dyszy, która rozpręża identyczną ciecz roboczą z tych samych warunków początkowych do tych samych ciśnień wylotowych.
Matematycznie współczynnik wypływu można powiązać z masowym natężeniem przepływu płynu przez prostą rurę o stałym przekroju poprzecznym za pomocą następującej zależnościprzekroju poprzecznym za pomocą następującej zależności
C d = m ˙ ρ V ˙ = m ˙ ρ A u = m ˙ ρ A 2 Δ P ρ = m ˙ A 2 ρ Δ P {{displaystyle C_{text{d}}={frac {{dot }}}}}={{frac {{dot {m}}}}{A{sqrt {{sqrt {{Delta P}}} {{{drac {{dot {m}}}}}{{A{sqrt {{Delta P}}} {{}}}} {{}}}} {{{sqrt {{Delta P}}} }}}}} C d = Q exp Q theo {{displaystyle C_{text{d}}={{frac {Q_{text{exp}}}{Q_{text{theo}}}}}
Gdzie:
C d {{displaystyle C_{text{d}}} , współczynnik wypływu przez przewężenie (bezwymiarowy). m˙ {displaystyle {{dot {m}}} , masowe natężenie przepływu płynu przez zwężenie (masa na czas). ρ {displaystyle ™rho } , gęstość płynu (masa na objętość). V ˙ {displaystyle {{dot {V}}} , objętościowe natężenie przepływu płynu przez przewężenie (objętość na czas). A {displaystyle A} , pole przekroju poprzecznego przewężenia przepływowego (powierzchnia). u {displaystyle u} , prędkość przepływu płynu przez przewężenie (długość w czasie). Δ P {styl delta P} , spadek ciśnienia przez przewężenie (siła na powierzchnię).
Ten parametr jest przydatny do określania strat nieodwracalnych związanych z pewnym elementem wyposażenia (zwężeniem) w systemie płynów lub „oporu”, jaki ten element wyposażenia stawia przepływowi.
Ten opór przepływu, często wyrażany jako bezwymiarowy parametr, k {displaystyle k} , jest związany ze współczynnikiem wypływu poprzez równanie:
k = 1 C d 2 {displaystyle k={frac {1}{C_{text{d}}}^{2}}}}
które można otrzymać przez podstawienie Δ P {displaystyle Δ delta P} w powyższym równaniu z oporem, k {displaystyle k} , pomnożonym przez ciśnienie dynamiczne płynu, q {displaystyle q} .