Pomoc

Xinjiang można podzielić na pięć regionów fizjograficznych: Wyżynę Północną, Kotlinę Dżungarską (Dzungarską), Tien (Tian) Szan („Góry Niebiańskie”), Kotlinę Tarim i Góry Kunlun. Regiony te przebiegają mniej więcej ze wschodu na zachód, przy czym wysokie góry przeplatają się z dużymi kotlinami.

Na północy Wyżyna Północna rozciąga się półkolem wzdłuż granicy z Mongolią. The major range in this area is the Altai Mountains, with average heights of approximately 4,500 feet (1,400 metres) above sea level. Zbocza gór Ałtaj po chińskiej (zachodniej) stronie są stosunkowo łagodne, z licznymi falistymi i kopulastymi wzgórzami.

Dżungarska Kotlina o trójkątnym kształcie, lub Dzungaria, o powierzchni około 147 000 mil kwadratowych (380 000 km kwadratowych), graniczy z górami Ałtaj na północnym wschodzie, Tien Szan na południu i górami Zhongghar (Dzungarski) Alatau (Alataw) (głównie Kazachstanu) na północnym zachodzie. Kotlina jest otwarta zarówno na wschodzie, jak i na zachodzie. Zawiera pierścień oaz u podnóża otaczających gór i step i pas pustyni w centrum depresji.

Tien Shan zajmuje prawie jedną czwartą powierzchni Xinjiang. Góry rozciągają się w regionie z Kazachstanu, Kirgistanu i Tadżykistanu i biegną na wschód od granicy przez około 1000 mil (1600 km). Są one najwyższe na zachodzie i lekko zwężają się ku wschodowi. Najwyższe góry to Khan Tängiri (Hantengri) Peak na granicy z Kazachstanem, który wznosi się na wysokość 22.949 stóp (6.995 metrów); oraz Victory Peak (rosyjski Pik Pobedy) na granicy z Kirgistanem, który osiąga wysokość 24.406 stóp (7.439 metrów). Znajdują się one w klastrze gór, z których grzbiety rozciągają się na południowy zachód wzdłuż granicy między Chinami i Kirgistanem. Tien Szan jest wiecznie pokryty śniegiem, a liczne długie lodowce schodzą po jego zboczach z rozległych pól śnieżnych.

Kotlina Tarim jest otoczona przez Tien Szan na północy, Pamirów zakresu na zachodzie i Kunlun Góry na południu. Zajmuje około połowy Xinjiang, rozciągając się około 850 mil (1,370 km) z zachodu na wschód i około 350 (560 km) mil z północy na południe. Kotlina składa się z centralnej pustyni, wachlarzy aluwialnych u podnóża gór i odosobnionych oaz. Pustynia – Takla Makan – obejmuje obszar około 123.550 mil kwadratowych (320.000 km kwadratowych) i jest prawie jałowa. Rdzeń basenu ma wysokość od około 4.000 stóp (1.200 metrów) nad poziomem morza na zachodzie do około 2.500 stóp (760 metrów) na wschodzie. Jednak Turfan (Tulufan) Depresja-północny wschód od Takla Makan i między Bogda i Qoltag pasm górskich na północ i południe, odpowiednio-jest 505 stóp (154 metrów) poniżej poziomu morza.

Góry Kunlun tworzą północny wał Płaskowyżu Tybetu. Z jego najwyższe szczyty przekraczające 24.000 stóp (7.300 metrów), centralna część zakresu tworzy prawie nieprzeniknioną barierę dla ruchu z północy na południe. Na zachodzie i wschodzie znajdują się przełęcze, takie jak Karakoram w regionie Kaszmiru i Korgan w Xinjiang. Na wschodzie Góry Altun skręcają na północny wschód i ostatecznie łączą się z Górami Qilian w prowincji Gansu.