Objawy zaburzenia dwubiegunowego charakteryzują się cyklami między depresją i manią. Osoba z tym zaburzeniem doświadczyła co najmniej jednego epizodu depresji, a także doświadczyła co najmniej jednego epizodu manii lub hipomanii. Epizod maniakalny charakteryzuje się, przez ponad tydzień, uczuciami: nadpobudliwości, drażliwości (zwłaszcza u młodszych osób), gonitwy myśli, potrzeby małej ilości snu oraz ogólnego poczucia szczęścia i zdolności do natychmiastowego osiągnięcia czegokolwiek. Epizod hipomanii charakteryzuje się podobnymi objawami, ale muszą one być obecne tylko przez cztery (4) lub więcej dni.

Epizod depresyjny jest podobny do tego doświadczanego i diagnozowanego w przypadku depresji klinicznej i charakteryzuje się samotnością lub smutkiem, brakiem energii lub zainteresowania rzeczami oraz brakiem przyjemności z rzeczy, które normalnie przynoszą osobie radość lub szczęście. Podczas epizodu depresyjnego często występuje przytłaczające poczucie beznadziejności.

Krążenie depresji może być szybkie lub powolne; niektórzy ludzie mogą przechodzić między epizodami w ciągu kilku dni, podczas gdy inni mogą mieć tygodnie lub nawet miesiące między różnymi epizodami.

Dowiedz się więcej: Symptomy zaburzenia dwubiegunowego

Ucz się więcej: Przyczyny zaburzenia dwubiegunowego

Traktowanie zaburzenia dwubiegunowego

Zaburzenie dwubiegunowe jest zwykle traktowane z kombinacją leków i psychoterapii. Leki są używane, aby utrzymać osobę z tym stanem utrzymać bardziej spójne nastroje, utrzymując przyszłe epizody maniakalne lub hipomaniczne na dystans. Leczenie epizodów depresyjnych wydaje się być bardziej skomplikowane. Większość osób z tym zaburzeniem zazwyczaj znajduje spersonalizowany schemat leczenia, który działa dla nich, jeden, który często musi być utrzymany przez całe życie danej osoby (podobnie jak osoba z cukrzycą bierze insulinę przez całe życie).

Dowiedz się więcej: Leczenie zaburzenia dwubiegunowego

Życie z zaburzeniem dwubiegunowym

.