By Leo Babauta

There isn’t a person amongst us who doesn’t have insecurities – some are just better at dealing with them, or perhaps hiding them.

Martwimy się, co inni ludzie o nas myślą, martwimy się, czy jesteśmy wystarczająco przystojni, martwimy się, że nie robimy wszystkiego, co powinniśmy, martwimy się, że nam się nie uda, martwimy się, że ludzie dowiedzą się, że jesteśmy oszustami. Martwimy się, że jesteśmy zbyt grubi, martwimy się, czy ona nas polubi, martwimy się, czy on lubi tę inną dziewczynę, martwimy się, że nie jesteśmy wystarczająco dobrzy.

A media społecznościowe, z ich kulturą zdobywania nas, aby chcieć aprobaty z polubieniami i retweetami, z jej pokazywaniem niesamowitych ciał i niesamowitych podróży i jedzenia … to tylko zaostrza problem. Ale wy to wszystko wiecie.

Pytanie brzmi: jak przezwyciężyć te niepewności?

Jak stać się OK z samym sobą? Jak nauczyć się znajdować zadowolenie i spokój? Odpowiedź nie jest prosta, ale wymaga jednej rzeczy na początek: gotowości do zmierzenia się z tym, z czym zwykle nie chcemy się zmierzyć. Tylko w małych dawkach, na początek, ale oznacza to gotowość do odłożenia na bok wszystkich rozpraszaczy na trochę, i po prostu skupić się na tym, z czym się zmagasz.

Czy masz tę odwagę? Jeśli tak, zaczynajmy.

Przeszkody

Co staje na naszej drodze do radzenia sobie z niepewnością? Istnieją przeszkody zaśmiecające drogę. Są stare rany, które nigdy się nie zagoiły.

Niektóre z przeszkód, które stają na drodze:

1. Krytyka z przeszłości. Jeśli rodzice lub inni krewni krytykowali nas, gdy dorastaliśmy, lub jeśli byliśmy zastraszani, prawdopodobnie zinternalizowaliśmy to. Ja mam to szczęście, że moja mama zawsze akceptowała mnie taką, jaka byłam, ale mój tata nie. Miał swoje własne niepewności, ale przejawiały się one w krytykowaniu mnie. Krytyka ta pozostaje w mojej głowie, ale w ostatnich latach zanikła dzięki pracy, którą wykonałem (więcej na ten temat poniżej). Mimo to, mogą one nigdy całkowicie nie zniknąć.
2. Negatywny obraz siebie. Kiedy ludzie krytykują cię przez lata, zaczynasz krytykować siebie. A cała ta krytyka, wraz z niekorzystnymi porównaniami siebie do innych, skutkuje nienajlepszym obrazem siebie. Nie ma znaczenia, czy rzeczywistość nie odpowiada temu obrazowi siebie … możemy być kompetentni, błyskotliwi i piękni, ale jeśli mamy obraz siebie, który jest brzydki, głupi i nieudany, będziemy działać zgodnie z tym obrazem.
3. Potrzeba aprobaty. Kiedy ktoś daje nam aprobatę, to jest świetne! Czujemy, że jesteśmy wartościowi i piękni. Ale problem polega na tym, że potrzebujemy więcej aprobaty, aby utrzymać ten obraz siebie i obawiamy się, że nie otrzymamy aprobaty, ponieważ wtedy ten wspaniały obraz siebie zniknie. Utknęliśmy w cyklu potrzeby ciągłej aprobaty i strachu przed dezaprobatą. Wczytujemy się we wszystko, co każdy mówi i robi, w prawdziwym życiu i w mediach społecznościowych, w kategoriach aprobaty lub dezaprobaty. To staje się lękliwy cykl potrzeby.
4. Brak zaufania. Uczymy się nie ufać innym ludziom, że będą trzymać się nas, akceptować nas, widzieć naszą stronę rzeczy jako zrozumiałą. Jest to trenowane w nas przez lata, gdy ludzie robią rzeczy, które uważamy za porzucenie lub odrzucenie. Przestajemy ufać w chwili, aby włączyć alright.
5. Obrazy w mediach społecznościowych & mediów. Porównujemy się do gorących ludzi, których widzimy na Instagramie lub innych mediach społecznościowych. Porównujemy się z gorącymi ludźmi w filmach, telewizji, czasopismach. Te obrazy mają na celu sprzedać nam, ale sposób sprzedają nam jest przez co czujemy się niepewnie o sobie, a następnie potrzebując cokolwiek to jest, że gwiazdy sprzedają nam, abyśmy byli tak dobre jak oni.
6. Nie akceptując rzeczy o sobie. W końcu rezultat jest taki, że odrzucamy duże części siebie. Nie podoba nam się, że mamy nadwagę, pryszcze lub coś związanego z naszym ciałem. To niesamowite, bo nawet ludzie, o których myślisz, że mają niesamowite ciała – odrzucają rzeczy dotyczące ich ciał! Odrzucamy również części naszego wnętrza, te części, które są niezdyscyplinowane, nieczułe, lękliwe lub leniwe. Odrzucamy te części siebie, które są niepewne.

To jest wiele przeszkód, z którymi trzeba sobie poradzić! I to podkreśla dlaczego to wymaga odwagi, i dlaczego naprawa nie jest prosta.

Ale jest droga naprzód.

Droga do radzenia sobie z niepewnością

Tutaj jest sekret: Przeszkody faktycznie pokazują nam ścieżkę. Przeszkody są ścieżką.

Możemy objąć te przeszkody i pracować z nimi. Aby to zrobić, musimy zacząć rozwijać świadomość tego, kiedy pojawiają się nasze niepewności. Możemy użyć ich jako dzwonka mindfulness, dzwoniącego, kiedy jesteśmy niepokojeni przez lęki i nieufność, mówiąc nam, „Hej! Jest tu tak dobry materiał do pracy.”

I to jest klucz: Wszystkie nasze niepewności są w rzeczywistości okazją do wykonania dobrej pracy, do nauki o tym, jak działamy, do rozwijania umiejętności, które pomogą nam przez całe życie.

Zacznij więc zwracać uwagę i zauważaj, kiedy kieruje tobą niepewność. A następnie wykonaj następującą pracę:

1. Wybacz przeszłości. Jeśli twoja niepewność została ukształtowana przez krewnego lub autorytet krytykujący cię, rozpoznaj to. Następnie zacznij im wybaczać. Zrozum, że kierowały nimi ich własne niepewności, zmagania z własnymi demonami. Zachowują się niedoskonale, ale my wszyscy tak postępujemy. Nie mieli racji w tym, co zrobili, ale mimo to możesz to zrozumieć. I wybacz im ich złe zachowanie, ponieważ trzymanie się urazy nie pomaga ci. Pozwól przeszłości odejść, jeden krok na raz.
2. Zaakceptuj całą siebie. Zatrzymaj się i dokonaj samooceny. Zauważ części siebie, zarówno swoje ciało, jak i swoje wnętrze, które ci się nie podobają. Przyjrzyj się tym częściom siebie i zobacz, czy możesz wysłać im miłość. Zobacz je jako niedoskonałe części ciebie, które zasługują na miłość, tak jak przyjaciel, który jest niedoskonały, również zasługuje na miłość. Pomyśl o tym, jak traktowałbyś tego niedoskonałego przyjaciela i bądź taki sam wobec siebie. Daj sobie pewność, daj sobie współczucie. Obejmij wszystkie części siebie, szlachetne kawałki i wszystkie, i zobacz w nich piękno. To one czynią cię tym, kim jesteś, i są wspaniałe.
3. Praktykuj samoakceptację. Jeśli zauważysz, że pragniesz czyjejś aprobaty, pochwał i uwagi, polubień i retweetów… zatrzymaj się, a zamiast tego zastąp to samoakceptacją. Możesz odebrać innym moc aprobowania Ciebie, jeśli sam sobie tę moc przywłaszczysz. Nie potrzebujesz niczyjej innej aprobaty, tylko swojej własnej. Nie oznacza to, że nie chcesz połączenia z innymi lub miłości, ale możesz kochać innych i być przez nich kochany, będąc jednocześnie samoakceptowanym. Zaakceptuj siebie, całkowicie, kochaj siebie. I to jest wszystko, czego potrzebujecie.
4. Obejmijcie nieporównywanie. Porównywanie siebie z tym, jak inni wyglądają, co robią, gdzie podróżują, jak dobrze się bawią… to nigdy nie jest użyteczne porównanie i aktywnie wam szkodzi. Zamiast tego, kiedy widzisz kogoś innego, zamiast porównywać się z nimi, zobacz ich jako jabłka do swoich pomarańczy. Ciesz się, że dobrze się bawią, bądź radosny z ich sukcesów. Oni są na zupełnie innej ścieżce niż ty, a oni mogą być szczęśliwi i świetnie się bawić i ty też możesz, na swojej własnej ścieżce. Życz wszystkim dobrze, ale postrzegaj ich wspaniałość jako różną od twojej.
5. Rozwijaj zaufanie do chwili. Poprzez wszystkie te praktyki, zacznijcie rozwijać zaufanie do siebie, że będzie dobrze. Rozwijaj zaufanie do chwili obecnej, że się rozwinie i wszystko będzie dobrze. Rozwija się to z czasem, poprzez dokonywanie małych przewidywań dotyczących chwili („Ta chwila okaże się w porządku”), a następnie sprawdzanie, czy przewidywania się spełniają.

To jest ścieżka. Znajdujesz rzeczy, z którymi się zmagasz, i uczysz się z nimi pracować. Nauczcie się przesuwać swoją perspektywę. Naucz się widzieć, co cię gnębi, i zamień to w okazję do ćwiczenia nowych umiejętności.

To jest dobra ścieżka. Pomogła mi być bardziej akceptującym siebie, i bardziej ufać sobie. I z kolei pomogło mi kochać siebie i innych bardziej, jeden moment na raz.

.