Każdy, kto spojrzał na egipską kulturę nie może nie zauważyć znaczenia kwiatu lotosu w ich kulturze.

W starożytnym Egipcie były dwa główne rodzaje lotosu, które rosły, biały i niebieski (naukowo lilia wodna, ale symbolicznie lotos). Oprócz tego inny rodzaj, różowy kwiat lotosu został wprowadzony do Egiptu w późnym okresie ich cywilizacji. Jeśli ktoś ma obserwować wiele hieroglifów, łatwo zauważyć, że niebieski kwiat lotosu jest najczęściej przedstawiany.

Jak wspomniano we wstępie powyżej o znaczeniach kwiatu lotosu, roślina ta jest znana jako związana z odrodzeniem. Jest to konsekwencją tego, że rzekomo chowa się ona w nocy do wody, a następnego dnia wyłania się świeża w słońcu (patrz wstęp o tym, jak roślina lotosu faktycznie zakwita). Egipcjanie kojarzyli więc kwiat lotosu ze słońcem, które również znikało w nocy, tylko po to, by pojawić się ponownie rano. Dlatego też lotos stał się symbolem Słońca i stworzenia. W wielu pracach hieroglificznych lotos jest przedstawiany jako wyłaniający się z Nun (pierwotnej wody), niosący Boga Słońca.

Jako coś, co jest związane z odrodzeniem, nie jest niespodzianką, że kwiat lotosu jest również związany ze śmiercią, a słynna egipska księga zmarłych jest znana z tego, że zawiera zaklęcia, które są w stanie przekształcić osobę w lotos, pozwalając w ten sposób na zmartwychwstanie.

Innym interesującym faktem dotyczącym znaczenia kwiatu lotosu dla Egipcjan był sposób, w jaki był on używany jako symbol zjednoczenia dwóch egipskich królestw, to znaczy połączenia górnego i dolnego Egiptu. Przez długi czas lotos był używany w hieroglifach i sztuce górnego Egiptu, podczas gdy w dolnym Egipcie roślina papirusu była szczególnie obfita. Dlatego też obrazy lotosu i papirusu, które wyrosły razem i stały się wzajemnie powiązane ze sobą, stały się symbolem zbliżenia dwóch królestw.