Making a giving appeal every Sunday can feel a bit like preaching the same sermon every week.

Każdy kościół jest inny.

Różnią się one od „Proszę umieścić koperty w talerzu” do 5-minutowej refleksji nad biblijnym nauczaniem o dziesięcinie.

Tak czy inaczej, trudno jest sprawić, by to samo przesłanie naprawdę przemówiło do serca, nie wierząc, że twoi kongreganci wyłączą swoje umysły i pomyślą: „Rozumiemy. Chcecie naszych pieniędzy”.

Ale prawda nie polega ani na tym, aby opierać się na tej samej rutynie co niedziela, ani na tym, aby uczynić odwołanie do dawania drugim kazaniem. Prawda leży gdzieś pośrodku. Ludzie zwracają uwagę na rzeczy, które są świeże. Świeże pomysły. Świeże warzywa. Świeże apele o darowizny.

To jest magiczny środek, gdzie, jeśli tam pójdziesz, twoi kongreganci będą chcieli się z tobą spotkać. A tym środkiem jest krótki apel o darowiznę (30-90 sekund), który wymaga tak samo poważnego przygotowania homiletycznego jak kazanie, ale ujmuje darowiznę w nowy sposób.

To znaczy, jeśli zrobisz apel o darowiznę 50 niedziel w roku przez 20 lat, to będzie 2000 świeżych ujęć darowizny! Tak, to jest dokładnie to, co sugeruję. Tak samo jak wygłosisz 2000 kazań z co najmniej jednym świeżym pomysłem.

Abyś mógł zacząć, oto 20 unikalnych przesłań na temat dziesięciny i ofiary, które możesz wykorzystać w każdym scenariuszu – zarówno podczas niedzielnego nabożeństwa, jak i spotkania w środku tygodnia.

1. Dawaj, abyś był błogosławiony

„Przynieś całą dziesięcinę do spichlerza, aby była żywność w moim domu. Wypróbujcie mnie w tym – mówi Pan Wszechmogący – i zobaczcie, czy nie otworzę bramy powodziowej nieba i nie wyleję tyle błogosławieństwa, że nie będzie dość miejsca, aby je pomieścić.” (Malachiasz 3:10)

Darowanie to nie tylko ofiara. Jest to Boży sposób rytualnego wprowadzenia nas w przepływ siewu i żniwa, który jest nurtem Jego stworzenia. Weź udział w żniwie, które Bóg ma dla nas, siejąc swój dar z Nim dzisiaj.

2. Dawaj z serca

„Sprzedajcie to, co posiadacie, i rozdajcie potrzebującym. Zaopatrzcie się w skarbonki, które się nie starzeją, w skarb w niebie, który się nie psuje, do którego nie zbliża się złodziej i którego nie niszczy mól. Bo gdzie jest wasz skarb, tam będzie i serce wasze.” (Łk 12, 33-34)

Gdzie jest twoje serce, kiedy przychodzisz do kościoła? Czy jest ono w twojej rodzinie? Czy na swoim bogactwie? Czy na swoich ograniczeniach? Chcę Cię dzisiaj zaprosić do zasiania wiecznego dziedzictwa poprzez dawanie Bogu ze skarbów, których nie możesz zabrać ze sobą.

3. Dlaczego dajesz

„Dawajcie, a będzie wam dane. Miarę dobrą, natłoczoną, utrzęsioną i przepełnioną, wsypią wam do kolan. Albowiem miarą, której używacie, będzie wam odmierzone.” (Łk 6:38)

Pierwsze prawo termodynamiki stwierdza, że materia nie może być tworzona ani niszczona. W Biblii istnieje podobna zasada moralna dotycząca dobra i zła. To, co włożysz w Boże stworzenie, przyniesie zwrot w postaci dobra lub zła. To, co dodajesz do dobrobytu życia na ziemi, otrzymujesz z powrotem w spełnieniu. To, co bierzesz, drapiesz i kradniesz, zostanie zabrane, podrapane i skradzione z powrotem.

Bóg pragnie pomnażać to dobro przez nas teraz, kiedy jesteśmy na ziemi. Po to właśnie stworzył Kościół. Dlatego chciałbym was dzisiaj prosić, abyście dawali, bo po to Bóg was stworzył – abyście się nim cieszyli i nieśli tę radość innym.

4. Co Bóg robi z twoim darem

„Dar otwiera drogę i wprowadza dającego w obecność wielkich.” (Przysłów 18:16)

Bóg zna moc daru. Dlatego nie ustanowił „podatku kościelnego”. Chciał, aby każdy dar był dawany z własnej woli, tak abyśmy, gdy nadejdą błogosławieństwa, zrozumieli, jak Bóg działał poprzez nasz dar, aby zapewnić nam dobrobyt.

Masz chwilę okazji, aby zostać wprowadzonym do obecności Boga poprzez dawanie Mu, tak jak On tak łaskawie dał nam. Czy wejdziesz ze mną w obecność Boga, wielbiąc Go przez dar?

5. Co Bóg czyni w tobie, gdy dajesz

„Co się tyczy bogatych w obecnym wieku, zarzuć im, aby nie byli wyniośli i nie pokładali nadziei w niepewności bogactw, lecz w Bogu, który obficie wyposaża nas we wszystko, czym możemy się cieszyć. Mają czynić dobrze, być bogaci w dobre uczynki, hojni i gotowi dzielić się z innymi, gromadząc w ten sposób skarby dla siebie jako dobry fundament na przyszłość, aby mogli uchwycić się tego, co jest prawdziwym życiem.” (1 Tymoteusza 6:17-19)

W ważnych kwestiach pieniądze to władza. Bóg ma większą moc niż ktokolwiek inny. Dzieli się nią z nami w sposób wolny, abyśmy mogli z Nim doświadczać tego dzikiego i interesującego życia. Częścią tego życia jest życie Kościoła. Aby być w żywotnej komunii z Bogiem i w zgodzie z Jego misją, troszczymy się o naszych członków i naszą społeczność. Proszę, abyście już teraz złożyli datki na tę troskę, aby Boża moc mogła przepływać przez nas, by uzdrawiać złamanych w naszym kościele i społeczności.

6. Rola dawania w Królestwie Bożym

„Będziesz pamiętał o Panu, Bogu twoim, bo to On daje ci moc do zdobywania bogactw.” (Księga Powtórzonego Prawa 8:18)

Bóg daje nam błogosławieństwo możliwości pracy, zarabiania, oszczędzania, wydawania i gromadzenia bogactwa. Czynimy to dla naszych dzieci. Robimy to dla naszej społeczności. Robimy to dla siebie. Ale robimy to również po to, by czcić Boga jako wierni zarządcy. Jako zarządcy, radośnie czcimy Boga każdej niedzieli, oddając Mu to, co zarobiliśmy, aby Kościół mógł wykonywać znaczącą pracę dla Królestwa Bożego na świecie. Czy przyłączycie się do mnie w uwielbianiu Boga jako wierni szafarze poprzez dawanie?

7. Dajemy, bo dostajemy

„Każdy z was powinien dawać to, co postanowił w swoim sercu, nie niechętnie lub pod przymusem, gdyż Bóg miłuje radosnego dawcę.” (2 Koryntian 9:7)

Czy kiedykolwiek słuchałeś kogoś, kto sprawia, że myślisz: „Wow. Oni to rozumieją!”. Może jest to podcaster, który bardzo dobrze artykułuje twoje poglądy polityczne, albo książka, która wyjaśnia cię lepiej, niż ty sam mógłbyś wyjaśnić. Ale wszyscy wiemy, jak to jest kochać znajdować kogoś innego, kto to rozumie, cokolwiek to jest.

Bóg kocha wszystkich. Ale to, co kocha w radosnym dawcy, to fakt, że oni to rozumieją. Rozumieją związek między duchowym wzrostem a hojnością. Rozumieją, że dawanie jest samo w sobie błogosławieństwem dla dającego. Rozumieją to. Nie żeby ci, którzy nie są w stanie dawać, nie rozumieli tego. Ale jest o wiele więcej tych, którzy mogą i nie dają, i tych, którzy myślą, że nie mogą, ale prawdopodobnie mogliby.

Do jednych i drugich Bóg mówi: „Miłuję radosnego dawcę!”

8. Brak szczodrości powoduje duchową sztywność

„Skłoń moje serce do Twoich świadectw, a nie do samolubnych korzyści!” (Psalm 119:36)

To ciekawe, jak Psalmista kontrastuje Boże świadectwa z samolubnym zyskiem. Zauważmy też, że nie ma kontrastu między zyskiem a Bożymi świadectwami – jest tylko samolubny zysk.

Ale co czyni coś samolubnym? Dla Psalmisty ma to związek z sercem, ponieważ modli się on „Skłoń moje serce (…) nie do samolubnego zysku!”. Fizyczne serce może robić wiele rzeczy, ale duchowe serce robi kilka wielkich rzeczy. Jedną z nich jest trzymanie lub uwalnianie.

Gdy myślisz o swoich pieniądzach, czy twoje serce trzyma czy uwalnia? Jeśli może uwolnić, to nie jest to samolubny zysk. Jeśli nie może, to być może czai się pod powierzchnią.

Jednym ze sposobów, w jaki Bóg pomaga nam walczyć z chwytaniem się tak mocno naszych pieniędzy, że stają one na drodze Bożych świadectw dla nas, jest dawanie datków na kościół. Bóg mówi nam, abyśmy to robili i wie, że jest to dolegliwość dla serc, które często skłaniają się ku egoizmowi. Czy uwolnisz dzisiaj swoje serce i dasz Bogu, gdy będziemy skłaniać nasze serce ku Jego świadectwom?

9. Hojność zapobiega bałwochwalstwu

„Przez cały dzień pragnie więcej, lecz sprawiedliwi dają nie szczędząc.” (Prz 21:26)

Mówiąc o złym człowieku, Księga Przysłów mówi nam, że jego łaknienie trwa „przez cały dzień”. Oznacza to, że kiedy idzie do pracy, „łaknie więcej”. To naturalne. Chcecie, aby wasze przedsięwzięcia zakończyły się sukcesem.

Potem wraca do domu i nadal „pragnie więcej”. Siada do kolacji i „łaknie więcej”. Kładzie się do łóżka, budzi się i „pragnie więcej”. Potem idzie do kościoła i wciąż „pragnie więcej”.

Sprawiedliwi, dla kontrastu, dają nie szczędząc. To jest paradoks, prawda? Jeśli dajesz nie szczędząc, to czy nie będziesz tym, który „łaknie więcej”? Nie w Bożym świecie. Oddawanie części naszych zarobków Bogu sprawia, że nasze serca przypominają sobie o Bogu, który nie tylko wzywa nas do dawania, ale i błogosławi nam w zamian.

10. Dawanie jest darem duchowym

„Mamy różne dary, według łaski danej każdemu z nas. Jeśli waszym darem jest prorokowanie, to prorokujcie zgodnie z waszą wiarą; jeśli jest nim służba, to służcie; jeśli jest nim nauczanie, to nauczajcie; jeśli jest nim zachęcanie, to dodawajcie otuchy; jeśli jest nim dawanie, to dawajcie hojnie; jeśli jest nim przewodzenie, to czyńcie to pilnie; jeśli jest nim okazywanie miłosierdzia, to czyńcie to radośnie.” (Rz 12:6-8)

Wszyscy posiadacie wiele darów. Niektórzy są powołani, aby dawać więcej, a niektórzy są powołani, aby dawać mniej. Ale kiedy jesteśmy powołani, aby dawać, jesteśmy powołani, aby dawać hojnie.

Czy rozważysz bycie ciałem Chrystusa z nami poprzez dawanie teraz, w naszej cotygodniowej okazji oddania Bogu?

11. Dawaj dla Królestwa Bożego

„Teraz Ten, który dostarcza nasienia siewcy i chleba na pokarm, dostarczy i powiększy także wasz magazyn nasion i powiększy żniwo waszej sprawiedliwości.” (2 Koryntian 9:10)

Zauważ związek, jaki apostoł Paweł czyni pomiędzy zwiększeniem waszego zapasu nasienia a powiększeniem żniwa waszej sprawiedliwości. Kiedy jesteśmy wyposażeni w wystarczające zasoby, aby dawać hojnie, nasza zdolność do wytwarzania większego efektu jest zwiększona.

Przyłącz się do mnie w praktykowaniu hojnego założenia apostoła Pawła dzisiaj, gdy dajemy Panu to, co nam dał.

12. Kiedy dajemy, stajemy się podobni do Chrystusa

„We wszystkim, co robiłem, pokazywałem wam, że przez tego rodzaju ciężką pracę musimy pomagać słabym, pamiętając o słowach, które wypowiedział sam Pan Jezus: 'Bardziej błogosławione jest dawać niż otrzymywać.'” (Dz 20, 35)

Kuszące jest, aby zawsze szukać „zwrotu z inwestycji” w swoją hojność. I warto to robić, ponieważ musimy być doskonałymi szafarzami Bożych pieniędzy. Ale czasami hojność polega bardziej na tym, co Bóg czyni w nas poprzez dawanie, niż na tym, że wiemy dokładnie, jak ten dar zostanie wykorzystany.

Wchodzimy właśnie teraz w ten moment w naszej służbie, kiedy wszyscy jesteśmy ponownie wezwani, aby uwierzyć w obietnicę Jezusa: „Bardziej błogosławione jest dawać niż otrzymywać”. Czy przyłączysz się do mnie w zaufaniu do tej obietnicy poprzez dawanie na kościół?

13. Stwórz margines w swoim życiu

„Jeśli bowiem jest wola, dar jest dopuszczalny według tego, co kto ma, a nie według tego, czego nie ma.” (2 Koryntian 8:12)

Boga nie obchodzi czy mamy 2 grosze czy 2 miliardy dolarów. Kiedy dajemy zgodnie z tym, co mamy, sprawiamy Mu przyjemność ofiarą z serca. On pracuje w nas, aby stworzyć margines, tak abyśmy nie byli zawsze zapchani w szwach naszego budżetu.

Dzisiaj zapraszam was do stworzenia marginesu w waszym życiu – bez względu na to, ile zarabiacie – aby stworzyć margines dla Boga, aby mógł działać, dla was, abyście mogli oddychać, i dla kościoła, aby mógł się rozwijać.

14. Bądź niewygodny dla dziedzictwa Królestwa

„Wszyscy, którzy byli chętni, zarówno mężczyźni, jak i kobiety, przyszli i przynieśli złotą biżuterię wszelkiego rodzaju: broszki, kolczyki, pierścienie i ozdoby. Wszyscy złożyli swoje złoto na ofiarę Panu”. (Księga Wyjścia 35:22)

Kiedy Izrael po raz pierwszy zbudował przybytek pod wodzą Mojżesza, świeżo po wyjściu z Egiptu, wszyscy oni ofiarowali swoje najcenniejsze przedmioty, aby Izrael mógł rozszerzyć królestwo Boże w sposób godny Pana. Jestem pewien, że wielu z nich poczuło ukłucie – „To była moja obrączka ślubna”, „To była broszka mojej matki”, „Zapłaciłem fortunę za ten pierścień”.

A jednak to wszystko było tego warte – „Wszyscy, którzy byli chętni, zarówno mężczyźni jak i kobiety (…) wszyscy przedstawili swoje złoto jako ofiarę falową dla Pana.” Jakże piękny obraz luksusowej hojności w imię uhonorowania majestatu Boga.

Chciałbym, abyśmy dziś dawali w tym duchu.

15. Bóg dostaje do ciebie to, co może dostać przez ciebie

„Zostaniecie wzbogaceni pod każdym względem, tak że będziecie mogli być hojni przy każdej okazji, a przez nas wasza hojność zaowocuje dziękczynieniem dla Boga.” (2 Koryntian 9:11)

Istnieje głęboki związek między bogactwem a możliwościami. Każdy dolar, który przechodzi przez nasze ręce, jest przekazaniem władzy. A sposób, w jaki używamy tej władzy, kształtuje nas, na dobre i na złe.

Jednym ze sposobów, w jaki Bóg zmienia nas w bardziej hojnych, wdzięcznych i radosnych ludzi, jest błogosławienie nas pieniędzmi, abyśmy mogli oddać je królestwu i „złożyć Bogu dziękczynienie.”

Czy przyłączysz się do mnie, stając się wdzięcznym ludem poprzez oddawanie pieniędzy królestwu?

16. Kościół ma być finansową siłą dla dobra

„Kto jest hojny dla ubogich, pożycza Panu, a On odpłaci mu za jego czyn.” (Przysłów 19:17)

Związek między tym, co robimy w tym życiu, a tym, jak zostaniemy nagrodzeni w następnym, staje się bardzo niejasny, kiedy wchodzimy w szczegóły. Czego tak naprawdę możemy oczekiwać od Boga? Bóg uwielbia to pytanie i umieszcza metaforę w Piśmie Świętym – mówi: „Udawajmy, że dziesięcina jest transakcją konsumencką. Powiedzmy, że płacisz mi, którego znasz, ufasz i kochasz, pieniądze, abym zwrócił ci koszt tego daru w wybranej przeze mnie formie, ponieważ cię znam i kocham.”

Bóg obiecuje nam błogosławić, kiedy dajemy – tym błogosławieństwem może być duchowe wzbogacenie, radość z bycia używanym przez Boga, albo coś bardziej konkretnego. Chodzi jednak o to, że to, co dajemy Bogu, zawsze otrzymujemy z powrotem. Przyłącz się więc do mnie, ufając Bogu, że cokolwiek da nam w zamian, będzie tego warte.

17. Zobacz, co Bóg uczynił przez twoją hojność

„Jeden daje darmo, a staje się bogatszy; drugi wstrzymuje to, co powinien dać, i tylko cierpi niedostatek. Kto przynosi błogosławieństwo, będzie ubogacony, a kto podlewa, sam będzie podlany.” (Przysłów 11:24-25)

Gdy nie kultywujemy hojności, łatwo jest odizolować się od naturalnego dawania i brania w relacjach międzyludzkich, przez co nie doświadczamy dawania i brania.

Dawanie jest sposobem otwierania się na możliwości. Kiedy decydujemy się być Bożą okazją do pomocy i miłości dla innej osoby, umieszczamy się w Bożym planie dawania i przyjmowania od siebie nawzajem.

Czy skorzystasz z tej okazji, by być jak ten, który daje bezinteresownie w Księdze Przysłów?

18. Doświadczenie dawania zmienia nas

„A Bóg mój zaspokoi wszystkie wasze potrzeby według bogactwa chwały swojej w Chrystusie Jezusie.” (Filipian 4:19)

Paul napisał to po otrzymaniu daru finansowego od kościoła filipińskiego. Mówi: „Ponieważ złożyłeś ofiarę finansową na rzecz kościoła jako wyraz Bożej hojności wobec ciebie, zarówno służba, którą ona wytwarza, jak i satysfakcja z bycia używanym przez Boga będą tym słodsze.”

Jest coś niezastąpionego w dawaniu. To coś w nas robi – sprawia, że czujemy się nieswojo w sposób, którego potrzebujemy, ale ledwie chcemy. Ale wszyscy chcemy być takimi ludźmi, jakimi czyni nas bycie hojnym.

Czy złożyłbyś ofiarę finansową dla dobra królestwa jako wyraz wdzięczności za hojność Boga wobec ciebie w Chrystusie?

19. Dawaj, aby wielbić Boga

„Nie zaniedbujcie czynienia dobra i dzielenia się tym, co posiadacie, bo takie ofiary są miłe Bogu.” (Hebrajczyków 13:16)

Autor Listu do Hebrajczyków mówi o dawaniu jako o dyscyplinie. Zauważ, że mógł on utożsamiać czynienie dobra z czymkolwiek.

„Nie zaniedbuj czynienia dobra i modlitwy.”

„Nie zaniedbuj czynienia dobra i studiowania Biblii.”

„Nie zaniedbuj czynienia dobra i wolontariatu w kościele.”

Ale mówi coś jeszcze – coś, co stanowi sedno czynienia dobra: „Nie zaniedbuj czynienia dobra i dzielenia się tym, co masz, bo takie ofiary są miłe Bogu.”

Czy przyłączysz się do mnie w czynieniu ofiary miłej Bogu, dzieląc się dziś tym, co masz, z królestwem?”

20. Grow God’s Legacy By Giving

„Dziesięcina ze wszystkiego, co pochodzi z ziemi, czy to z ziarna z ziemi, czy z owoców z drzew, należy do Pana; jest to święte dla Pana.” (Księga Kapłańska 27:30)

Często zapominamy, jak bogaty jest Bóg. Proszenie cię o datki na kościół nie pomaga finansowej reputacji Boga. Jeśli wszystko należy do Niego, dlaczego oddajemy Mu dziesięcinę?

Jednym z powodów jest to, że musimy pamiętać, iż Bóg naprawdę jest właścicielem wszystkiego. Nawet parki narodowe należą do Niego – „wszystko z ziemi (…) należy do Pana”.

Stańmy dziś w zachwycie nad świętością Boga, gdy będziemy praktykować uznanie Jego panowania, oddając Mu dziesięcinę.

Do waszej dyspozycji

Użyjcie tych skryptów składania ofiar kościelnych, aby wzmocnić uwagę i responsywność, którą możecie uzyskać poprzez włożenie ciężkiej, uszlachetniającej pracy w wasz apel o datki w każdą niedzielę.