Klasyfikacja naukowa
Nazwa zwyczajowa narwal, wieloryb jednorożec Królestwo Animalia Phylum Chordata Klasa Mammalia Rząd Cetacea; ostatnio Cetartiodactyla Suborder Odontoceti Family Monodontidae
Genus Species Monodon („jeden ząb”) monoceros („jeden róg”)
Fast Facts
Opis Narwale są prawdopodobnie najbardziej znane ze swoich niezwykle wydłużonych kłów. Są to jedyne wieloryby, które je posiadają. Kieł jest wydrążonym zębem, który zawsze biegnie spiralnie w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara od lewej strony czaszki. Może mierzyć od 2,5 do 2,7 m długości (8 do 9 stóp). Większość narwali ma tylko jeden kłąb, ale odnotowano narwale z dwoma kłami. Prawie wyłącznie u samców, istnieją tylko rozproszone doniesienia o samicach, które wykształciły kły. Narwale nie mają innych widocznych zębów w szczękach. Podobnie jak u wielorybów beluga, narwale nie mają płetwy grzbietowej, a zamiast niej mają grzbietowy grzbiet. Dojrzałe narwale mają tendencję do czarno-białego, nakrapianego ubarwienia grzbietowej części ciała, podczas gdy starsze narwale mogą być prawie całkowicie białe. Cielęta narwali są zazwyczaj szare z plamkami. Rozmiar Nowonarodzone cielęta średnio 1,6 m (5,25 ft.) w długości
Mężczyzna: Minus kły, dorosłe narwale płci męskiej mierzą do 5 m (16.1 ft.) długości
Kobieta: Samice są mniejsze, o wielkości do 4 m (13 ft.) w długości Waga Po urodzeniu, cielęta mogą ważyć aż 80 kg (176 lbs.)
Male: Dojrzałe samce ważą do 1,600 kg (3,200 lbs.)
Female: Dorosłe samice mogą osiągnąć wagę do 900 kg (2,000 lbs.) Dieta Ryby, kałamarnice i krewetki składają się na Narwhal diety, zwłaszcza arktycznych gatunków ryb, takich jak halibut niebieski (Reinhardtius hippoglossoides), dorsz arktyczny (Boreogadus saida) i dorsz polarny (Arctogadus glacialis). Ciąża 14 do 15 miesięcy Okres estralny Przez całą zimę i wiosnę, z maksimum w kwietniu Czas trwania karmienia Co najmniej 12 miesięcy Dojrzałość płciowa Samiec: 8 do 9 lat
Kobieta: 4 do 7 lat Długość życia do 50 lat Zasięg Narwale zamieszkują głównie atlantycki sektor Arktyki i są rzadkie w sektorze pacyficznym. Główny obszar występowania obejmuje środkową Arktykę Kanadyjską, wschód do Grenlandii i wschodnią Arktykę Rosyjską. Rzadko obserwuje się je w dalekiej wschodniej Arktyce Rosyjskiej, na Alasce lub w zachodniej Arktyce Kanadyjskiej. W lecie narwale spędzają około dwóch miesięcy w wolnych od lodu płytkich zatokach i fiordach Arktyki, a zimują w przybrzeżnych, głębokich, pokrytych lodem siedliskach wzdłuż stoku kontynentalnego. Siedlisko Migracje narwali ściśle podążają za ruchem luźnego paku lodowego. Rozmieszczenie sezonowe jest połączone rozległymi rocznymi migracjami (ponad 1000 km), które trwają około 2 miesięcy. Populacja globalna: Całkowita liczebność globalna wynosi ponad 170 000 wielorybów, jednak nie obejmuje to północno-wschodniej Grenlandii ani rosyjskiej Arktyki, dla których nie są dostępne żadne szacunki. Dziesięć subpopulacji liczy więcej niż 10 000 osobników, a dwie subpopulacje więcej niż 35 000. Chociaż narwale występują powszechnie w wodach arktycznych, ich rozmieszczenie, przemieszczanie się i cechy genetyczne wskazują na istnienie około 12 dyskretnych lub półdyskretnych subpopulacji lub stad objętych zarządzaniem. Status IUCN: najmniejszej troski
CITES: Appendix II
USFWS:Not listed
Fun Facts
- Narwale i Belugas są jedynymi członkami rodziny Monodontidae.
- Niektórzy teoretyzują, że samce „walczą” swoimi kłami lub używają ich do torowania sobie drogi przez kry lodowe, a nawet do przebijania ofiar. Teorie te są mało prawdopodobne. Gdyby kły zostały uszkodzone, mogłoby to doprowadzić do poważnych infekcji i śmierci narwala. Kły prawdopodobnie służą jako drugorzędna cecha płciowa dla samców, wskazując, które samce są starsze i bardziej dojrzałe.
- W przeciwieństwie do powszechnego przekonania, narwale nie włóczą ryb swoimi kłami, ale zamiast tego zasysają zdobycz do ust, a następnie połykają ją w całości.
- Narwale podróżują dalej na północ niż być może jakikolwiek inny gatunek wieloryba. Są dobrze przystosowane do życia w mroźnej wodzie, z tranem stanowiącym do 35% masy ich ciała dla izolacji.
Ekologia i ochrona
Killer whales i rekiny grenlandzkie żerują na narwalach, ale głównym wrogiem narwali jest człowiek. Ponieważ niektórzy wierzą, że ich kły posiadają niemal magiczne właściwości lecznicze i afrodyzjakalne, do dziś prowadzi się na nie nielegalne polowania. Podobnie jak w przypadku innych wielorybów, zarówno krajowe, jak i międzynarodowe prawa chronią narwale.
Bibliografia
Jefferson, T.J. Leatherwood, S. and M.A. Webber. FAO Species Identification Guide. Marine Mammals of the World. Rome. FAO, 1993.
Leatherwood, Stephen, and Reeves, Randall R. The Sierra Club Handbook of Whales and Dolphins. San Francisco: Sierra Club Books, 1983.
Nowak, Ronald M. (ed.). Walker’s Mammals of the World. Vol. II. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 1991.
Parker, S. (red.). Grizmek’s Encyclopedia of Mammals. Vol. IV. New York: McGraw-Hill Publishing Co., 1990.
Reeves, R. R., Stewart, B.S., Clapman, P.J., and J.A. Powell (Peter Folkens illustrator). National Audubon Society: Guide to Marine Mammals of the World. New York: Random House, 2002.
http://animaldiversity.ummz.umich.edu
Lowry, L., Laidre, K. & Reeves, R. 2017. Monodon monoceros. The IUCN Red List of Threatened Species 2017: e.T13704A50367651. http://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2017-3.RLTS.T13704A50367651.en. Pobrano 25 września 2018.
NOAA Fisheries – Narwhal Species Profile. https://www.fisheries.noaa.gov/species/narwhal. Pobrano 25 września 2018.
.