Porwanie Sabinek to marmurowy posąg, być może jedno z najbardziej znanych dzieł wystawionych w Loggia dei Lanzi. Autorem jest Giambologna, włoskie nazwisko Jean de Boulogne (1529 – 1603), flamandzki rzeźbiarz, który pracował we Włoszech, zwłaszcza we Florencji.

Posąg ma 4,10 metra wysokości i został umieszczony – wraz z innymi arcydziełami – w Loggii przez Wielkiego Księcia Kosma I. Wielki Książę stworzył muzeum na wolnym powietrzu w miejscu przeznaczonym – w okresie republikańskim – na zgromadzenia, aby pokazać ich siłę i koniec tego doświadczenia.

Dzieło przedstawia dziewczynę, która próbuje się uwolnić, podczas gdy jest podnoszona przez mężczyznę, u którego stóp leży starzec pogrążony w rozpaczy. Przedstawia epizod z historii starożytnego Rzymu, Porwanie Sabinek: Romulus, król i założyciel miasta, porywał sabelskie kobiety dla rzymskich mężczyzn, aby dać im kogoś, z kim mogliby się rozmnażać.

Praca przedstawia, jak ten moment był gwałtowny i tragiczny. Rzeźba ta ma jednak także inną definicję: Trzy epoki życia. W rzeczywistości, starszy mężczyzna jest przytłoczony przez mężczyznę, który trzyma dziewczynę, jeszcze młodszą od niego.

Kiedy pracował nad tą rzeźbą, Giambologna, wielki mistrz manieryzmu, był oficjalnym rzeźbiarzem Medyceuszy.

Od kilku lat dzieło cierpi z powodu ciągłego narażenia na czynniki atmosferyczne. Uczeni rozważają możliwość przeniesienia go do Palazzo Vecchio lub Uffizi.

.