Nota redaktora: Kiedy katolicy uczestniczą w sakramencie pojednania – często nazywanym „spowiedzią” – wyznajemy nasze grzechy. Czynimy to przez cały rok, jednakże w okresie Wielkiego Postu, który jest okresem przygotowania do nadejścia Wielkanocy, wielu ludzi uczestniczy w sakramencie spowiedzi częściej.

Z tego powodu, The Compass uznał, że Wielki Post może być odpowiednim czasem, aby zbadać kwestię pojednania z niektórymi z naszych księży diecezjalnych. Ponieważ księża zarówno słuchają spowiedzi, jak i sami poszukują sakramentu pojednania, mają wyjątkową perspektywę, którą mogą się podzielić. Dlatego też The Compass zapytał ich o ich doświadczenia: ich rady jak przygotować się do spowiedzi, jak oni sami przygotowują się do spowiedzi. W tych tygodniach Wielkiego Postu, podzielimy się tutaj niektórymi z ich refleksji. W tym tygodniu, o. Callistus Elue zastanawia się nad następującym pytaniem: Jak sądzisz, jaki jest najlepszy sposób, aby przygotować się i odbyć znaczącą i owocną spowiedź?

Pokuta jest sakramentem, dzięki któremu zostają odpuszczone grzechy, zarówno śmiertelne jak i powszednie, które popełniliśmy po chrzcie (Katechizm Kościoła Katolickiego, n.1423). Ten sakrament jest bardzo ważny w naszym życiu jako wierzących.

Jezus przyszedł na świat, aby umrzeć i pojednać nas z Ojcem. Pismo Święte mówi nam, że Jezus był podobny do nas we wszystkim oprócz grzechu, który oddziela nas od Boga. Kiedy pozbywamy się grzechu, odzyskujemy naszą czystość jako dzieci Boże.

Po zmartwychwstaniu Jezus ustanowił sakrament pokuty, wiedząc, że jesteśmy skłonni do upadków. Dał władzę swoim apostołom, aby odpuszczali grzechy, mówiąc: „Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone” (J 20,23).

Sakrament pokuty nie tylko gładzi nasze grzechy, ale sprawia, że łaska Boża wzrasta w naszych duszach. Konieczne jest regularne przystępowanie do spowiedzi.

Przygotuj się do tego sakramentu poprzez następujące kroki:

n Módl się do Ducha Świętego o łaskę i oświecenie, aby uznać i oskarżyć siebie o swoje grzechy, a nie innych. Aby odbyć dobrą spowiedź, potrzebujemy prawdziwego żalu. Prawdziwy żal jest serdecznym żalem za nasze grzechy, połączonym z mocnym zamiarem poprawy, aby uniknąć grzechu (KKK, nr 1451). Prawdziwy żal koncentruje się jedynie na naszej miłości do Boga i na naszym smutku z powodu odwrócenia się od Jego miłości. Żal doskonały jest żalem za grzech wynikającym wyłącznie z miłości Boga (KKK, n. 1452). Przez skruchę nasze grzechy są odpuszczane natychmiast, nawet zanim je wyznamy, ale jesteśmy ściśle zobowiązani do wyznania ich później.

n Zrób rachunek sumienia ze swoich grzechów, posługując się Dziesięcioma Przykazaniami Bożymi i sześcioma przykazaniami kościelnymi. Następnie zbadaj przykazanie miłości Boga i miłości bliźniego; „nowe prawo”, jak nazywa je Jezus.

n Zrób dobrą spowiedź: Oskarż się przed kapłanem o swoje grzechy. Nie usprawiedliwiaj się, nie pomniejszaj – bądź konkretny; powiedz, co zrobiłeś lub czego nie zrobiłeś. Kapłan rozgrzeszy cię z grzechów i da ci pokutę.

„Zadośćuczynienie” to czynienie pokuty zadanej nam przez kapłana, by okazać prawdziwy żal za grzechy i prosić o łaskę, by więcej nie grzeszyć (KKK, nr 1459). Kapłan może dać nam prostą pokutę, ale my musimy starać się czynić więcej.

Jest wiele fragmentów Pisma Świętego, które mówią o grzechu i o tym, jak on na nas wpływa. Grzech przeszkadza w modlitwie i uniemożliwia nam otrzymanie pewnych łask od Boga. Zob. Iz 1,15-18, Iz 59,1-2, Pr 28,13, Ps 50,14-16, J 5,16, Hbr 6,6, Ga 5,16-22 i 1J 5,16-17.

Niektórzy pytają: „Jak mogę pójść do księdza, żeby się wyspowiadać?”. Za bardzo się boją, by stanąć przed nim. Pamiętaj jednak, że nawet ksiądz, biskup czy papież spowiada się przed innym księdzem czy biskupem. Oni idą do spowiedzi i stają w obliczu tej samej sytuacji, której ty się obawiasz.

Jak powiedziałby mój kierownik duchowy, Misjonarz Stowarzyszenia Afryki o. James Conlon: „Nawet jeśli śpię, obudź mnie do spowiedzi, zamiast iść do Komunii w stanie grzechu śmiertelnego.” To stwierdzenie wywarło na mnie wielkie wrażenie.

Mówię: nie bójcie się iść do spowiedzi; zamiast tego bójcie się popełnić grzech. Uniżcie się przed Panem i otrzymajcie przebaczenie grzechów. Apostołowie, którzy otrzymali władzę odpuszczania grzechów, byli ludźmi takimi jak ty i ja; nie byli doskonali.

Wyznajcie wszystko, co pamiętacie i nie ukrywajcie żadnego, ponieważ nawet jeden grzech wystarczy, aby oddzielić was od Bożej miłości i uzdrawiającej łaski.

Po dobrej spowiedzi wychodzicie odciążeni i czujecie się lepiej. Możesz wylać łzy radości i wyzwolenia. Musisz być szczery, bo z Boga nie można kpić (Ga 6,6-7). Sakrament pokuty nie jest pozwoleniem na grzeszenie w nadziei, że Bóg zawsze przebaczy. Jeśli znów upadniemy, znów idziemy po oczyszczenie. Nie czekamy, aż pokonamy ten grzech, ani nie kontynuujemy jego świadomego popełniania. Lubię iść do spowiedzi, gdy tylko zauważę, że zgrzeszyłem. Grzech niepokoi moje serce, więc spowiadam się, aby mieć czyste sumienie i pokój

Uwolnijcie się. Pamiętajcie o Mk 11, 24-25: nauczcie się przebaczać sobie i innym, tak jak Bóg wam przebaczył w Chrystusie.

Ksiądz Elue jest administratorem parafii św. Józefa w Crandon i służy jako kierownik duchowy Koinonii i diecezjalny łącznik charyzmatyczny biskupa Davida Rickena.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.