Dorastając, byłem znany jako „cichy, kujonowaty dzieciak”. Nie mówiłem dużo podczas posiłków, w szkole lub spotkaniach towarzyskich.

Często ludzie myśleli, że jestem aspołeczny lub brakuje mi umiejętności prezentacji. Niektórzy z moich przyjaciół odnieśli nawet pierwsze wrażenie, że ich nienawidzę, kiedy spotkaliśmy się po raz pierwszy. Tylko dlatego, że nie rozmawiałem (i z moim RBF), zakładali, że nie chcę się z nimi zaprzyjaźnić.

Były też czasy w rozmowach, nie angażowałem się w nie i ludzie myśleli, że po cichu osądzałem ich wszystkich, ale w rzeczywistości myślałem i chłonąłem to, co każdy miał do powiedzenia.

Jestem pewien, że jeśli jesteś cichą osobą, jesteś pod ciągłym założeniem, że jesteś nieśmiały, niegrzeczny, nieśmiały, a nawet arogancki. Rozumiem cię. Ale w rzeczywistości, większość cichych ludzi nie pasuje do założeń, a powodem tych błędnych przekonań i nieporozumień jest to, że komunikujemy się w inny sposób.

Nie ma dobra lub zła, jeśli chodzi o komunikację, i myślę, że nadszedł czas, aby dać wszystkim znać, jak działamy i myślimy jako cisi ludzie.

Jesteśmy cisi osobiście, gadatliwi w umyśle.

Kiedy nic nie mówimy, nie oznacza to, że nasze umysły są puste.

Stephen Hawking powiedział kiedyś: „Cisi ludzie mają najgłośniejsze umysły”. To prawda, przechowujemy wiele głębokich myśli w naszych umysłach, ale trzymamy również w naszych mózgach nasze sarkastyczne komentarze i żarty.

Jesteśmy zazwyczaj myślicielami, a często over-thinkers. Tworzymy rozmowy w naszych głowach, aby pomóc nam myśleć, planować, oceniać i realizować nasze pomysły, zanim powiemy je na głos lub zanurkujemy w działania.

Zdobywamy informacje za pomocą różnych środków.

Podczas gdy niektórzy ludzie dowiadują się o innych poprzez interakcje i wymianę informacji w rozmowach, my lubimy obserwować innych i wszystko, co dzieje się wokół.

Mój tata nauczył mnie kiedyś sztuki obserwacji. On myśli, że można powiedzieć wiele o osobie tylko poprzez obserwowanie ich wygląd i mannerisms.

Say spotykasz kogoś nowego. Co ta osoba ma na sobie, ich język ciała i kontakt wzrokowy może dać ci przybliżony pomysł, kim ta osoba jest.

Oczywiście, czasami po prostu przez obserwację nie wystarczy, cisi ludzie zaczynają rozmowy, gdy jesteśmy zainteresowani, aby dowiedzieć się więcej o danej osobie.

Niekoniecznie jesteśmy nieśmiali.

Ogólna norma jest tym więcej mówisz, tym bardziej pewny siebie dźwięk. I czasami, ludzie kategoryzują wszystkich cichych ludzi jako pozbawionych pewności siebie lub bojących się zaprezentować siebie. Ale dla niektórych cichych ludzi, nie boimy się światła reflektorów, i jesteśmy również towarzyscy. Mówienie do nas jest raczej preferencją niż obowiązkową czynnością w sytuacjach społecznych. Nie mamy nic przeciwko dzieleniu się naszymi pomysłami, myślami i doświadczeniami.

Nie nienawidzimy cię, ponieważ jesteśmy cisi.

Najprostszym sposobem, aby powiedzieć drugiej osobie, że jesteś zainteresowany rozwojem relacji, jest zdecydowanie mówienie. Ale tylko dlatego, że nie jesteśmy tak rozmowny jak inni, nie mamy na myśli być niegrzeczny lub zimno. Istnieje jeszcze wiele sposobów i kanałów, aby wyrazić nasze uczucia do naszych bliskich.

Każdy ma inny pomysł na to, co to znaczy być „neutralny”. Niektórzy ludzie wierzą, że muszą być uśmiechnięci i pytać „jak się masz”, aby przekazać wiadomość „jesteśmy dobrzy”. Ale dla innych, takich jak cisi ludzie, wierzymy, że wskazanie „wszyscy są w porządku, tak jak godzinę temu” to nic nie robienie. W tym sensie cisi ludzie są uważani za zimnych lub wrednych, ponieważ wyrażamy tę samą wiadomość w różny sposób.

Mówienie traktujemy poważnie.

Wierzymy, że musimy się dobrze zastanowić, zanim coś powiemy, ponieważ zbyt często zdarza się, że coś jest powiedziane w niewłaściwym czasie, w niewłaściwym miejscu i do niewłaściwej osoby.

I nie zrozumcie mnie źle, nie mówię, że gadatliwi ludzie nie myślą, zanim coś powiedzą. Lubię słuchać, jak gadatliwi ludzie dzielą się swoimi historiami i wypełniają pokój swoją obecnością. Po prostu mamy różne myśli na temat tego, co mówienie powinno oznaczać.

Nie chodzi o pomaganie cichej osobie, ale o zrozumienie.

Od czasu do czasu, inni chcą mi „pomóc” (z dobrą intencją) w sesjach dzielenia się. Myślą, że mam tremę, albo że nie mogę wymyślić, co powiedzieć, albo że mam problem z ujawnieniem informacji o sobie. Dla niektórych cichych ludzi, te założenia mogą być prawdziwe, ale dla mnie, nie uważam wyrażania siebie za trudne.

Mam nadzieję, że ten artykuł daje ci więcej wglądu w cichych ludzi i jestem pewien, że zyskujesz więcej perspektywy na to, jak ty sam lub inni myślą!

.