Po nagłym odstawieniu propranololu może wystąpić „zespół odstawienia propranololu” spowodowany, przynajmniej częściowo, zwiększoną wrażliwością na receptory beta adrenergiczne. Zmniejszanie dawki propranololu jest często stosowane w nadziei na zapobieganie niekorzystnym zdarzeniom związanym z odstawieniem leku, ale skuteczność takiego manewru nie została wykazana. Uzasadnieniem dla zastosowanego w tym badaniu schematu zmniejszania dawki propranololu były wcześniejsze obserwacje po gwałtownym odstawieniu propranololu. Dziewięciu pacjentów z nadciśnieniem tętniczym stopniowo wycofywano z długotrwałej terapii propranololem, albo przez seryjne zmniejszanie dawki przez 6 do 9 dni (n = 3), albo przez zmniejszenie do przedłużonej małej dawki (30 mg na dobę) przez 2 tygodnie przed całkowitym odstawieniem (n = 6). Podczas zmniejszania dawki propranololu i przez 2 dodatkowe tygodnie terapii placebo dokonywano seryjnych pomiarów wrażliwości serca na izoproterenol, częstości akcji serca w spoczynku, ciśnienia krwi, stężenia katecholamin w osoczu, stężenia tyroksyny (T4) i trójjodotyroniny (T3) w surowicy oraz objawów. Seryjne zmniejszanie dawki zmniejszyło, ale nie zapobiegło nadwrażliwości serca u dwóch z trzech pacjentów. Przedłużone leczenie małymi dawkami w znacznym stopniu zapobiegło nadwrażliwości serca i nadmiernemu wzrostowi częstości akcji serca, ciśnienia krwi i stężenia amin katecholowych w osoczu oraz objawom. T4 w surowicy zmniejszyła się znacząco, a T3 miała tendencję do zwiększania się podczas i po przedłużonym leczeniu małymi dawkami. Wyniki te wskazują, że przedłużone podawanie propranololu w małej dawce przed całkowitym odstawieniem u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym zapobiega zwiększonej wrażliwości serca na beta adrenergię i innym niepożądanym zdarzeniom.

.