Wiewiórki naziemne

Wiewiórki naziemne należą do rzędu gryzoni – małych, gryzących ssaków, od których wiele drapieżników uzależnionych jest w kwestii pożywienia.

Ponieważ brakuje nam dużych drzew na większości Pustyni Sonoran, nie jest zbyt zaskakujące, że nasze wiewiórki są mieszkańcami ziemi. (Właściwie wiewiórki skalne i round-taileds wspinają się całkiem dobrze i często żerują w mesquites, kiedy nowe liście pączkują na wiosnę). Wszystkie kopią nory do życia w i wycofać się do bezpieczeństwa, ale spędzają dni na powierzchni, gdy temperatura jest umiarkowana, żerowania i opalania. Te małe istoty są dobrze zaprojektowane do kopania w ziemi. Wszystkie trzy wiewiórki omówione poniżej mają dobre pazury i małe uszy osadzone niżej na głowie niż te z wiewiórek drzew. Wiewiórka okrągłoogoniasta ma również gładkie, krótkie futro.

Wszystkie trzy z naszych wiewiórek są dzienne; tylko wiewiórka antylopia Harrisa jest aktywna przez cały rok. Wiewiórka ziemna okrągłogoniasta hibernuje w zimie w większości swojego zasięgu i estywuje podczas letniej suszy. Wiewiórka skalna wycofuje się do swojej nory podczas mroźnych okresów zimowych, choć naukowcy wątpią, czy rzeczywiście hibernuje.

Gatunki z Pustyni Sonoran:

Wiewiórka antylopia Harrisa (Ammospermophilus harrisii)
wiewiórka ziemna okrągłoogoniasta (Spermophilus tereticaudus)
wiewiórka skalna (Spermophilus variegatus)

Porządek: Rodentia
Rodzina: Sciuridae
Nazwy hiszpańskie: ardilla (wiewiórka), chichimoco (wiewiórka antylopia Harrisa),juancito (wiewiórka naziemna o okrągłym ogonie)

Cechy wyróżniające

Mała wiewiórka antylopia Harrisa jest często mylona z wiewiórką; wiewiórki są jednak zwierzętami z wyższych wzniesień, podczas gdy wiewiórka antylopia Harrisa jest stworzeniem skalistych pustyń. Wiewiórka antylop Harrisa ma białą pręgę na boku, ale nie na twarzy, i krzaczasty czarny ogon, który często przenosi łukiem nad grzbietem. Podbrzusze jest białe.

Wiewiórka ziemna z okrągłym ogonem jest zwierzęciem społecznym. Chociaż przypomina maleńkiego pieska preriowego, i dzieli niektóre z jego nawyków, te dwa zwierzęta nie są spokrewnione. The round-tailed wiewiórka ziemna jest jasny beżowy kolor z długim, czarnym ogonem końcówki. Waży tylko 6 lub 7 uncji (170-200 g).

Wiewiórka skalna wygląda jak typowa wiewiórka drzewna, ale jest mieszkańcem ziemi.Jest to największy z wiewiórek ziemnych, ważący do 1¼ funta (0,7 kg). Wiewiórka skalna ma szarobrązowe futro w plamki i długi krzaczasty ogon.

Siedlisko

Wiewiórka skalna

Wiewiórki antylopowe Harrisa preferują bardziej skaliste siedliska na pustyni, choć ich zakresy często pokrywają się z zakresami wiewiórek ziemnych. Round-tailed wiewiórki ziemne żyją głównie na niższych fanów aluwialnych lub otwarte, płaskie obszary dolin. Potrzebują głębszych glebach, gdzie mogą kopać swoje 3 stóp głębokie nory. Rock Squrrels można znaleźć w wielu siedliskach w całym regionie, nawet na wysokich wysokościach w górach, ale są one nieobecne w najbardziej suchych obszarach południowo-zachodniej Arizony. Są one najbardziejcommonly w skalistych wychodniach, stosy głazów, lub ściany kanionu, ale są one bardzo elastyczne i zrobić użytek z podmiejskich partii, korzenie drzew, i wiele innych miejsc.

Żywienie

Dieta:

Wiewiórka antylopia Harrisa żywi się mniej zieloną roślinnością i bardziej owocami kaktusów cholla, opuncji i baryłek, nasionami, ziarnami mesquite, owadami, a czasami myszami. The round-tailed wiewiórka ziemna zależy od soczystej zielonej roślinności, takich jak nowe wiosenne kwiaty polne, kwiaty i owoce kaktusa, liście mesquite, trawy i kwiaty ocotillo, ale je nasiona, jak również. Będzie również skorzystać z padliny, w tym drogowego zabitych własnego gatunku. Wiewiórka skalna jest wszystkożercą, żywiąc się nasionami, ziarna mesquite i pąki, owady, jaja, ptaki, padlina, i różne owoce, w tym owoce kaktusa baryłkę i opuncji.

Zachowanie:

Harris 'antylopy wiewiórki biegać wokół pustyni węszyć nasion w ziemi i kopanie ich. Wiele płytkich wgłębień w ziemi jest wskaźnikiem ich aktywności. Te wiewiórki naziemne również wspinają się na kaktusy baryłkowe, aby zdobyć owoce, pomimo kolców. Round-taileds zazwyczaj nie muszą odważyć się daleko od swoich nor, znalezienie wystarczająco dużo nasion trawy, kaktusy, i roślinność w pobliżu, aby zaspokoić swoje potrzeby. Oni przeplatają bout karmienia z okresów opalania lub odpoczynku w cieniu bushes.

Rock wiewiórki szukać żywności na ziemi ich obszarów domowych, ale może również wspiąć się na drzewa bardzo dobrze. Często wspinają się na mesquites, wierzby, i ocotillos, gdy są one po raz pierwszy liści, do karmienia na przetargu nowego wzrostu. Wspinają się także na łodygi kwiatów agawy, aby karmić się czułymi końcówkami. Ponadto polują i zabijają małe ptaki i gryzonie.

Historia życia

Wiewiórka antylopia Harrisa

Wiewiórka antylopia Harrisa jest aktywna przez cały rok. Dowody obecności wiewiórek antylop Harrisa na danym obszarze obejmują zwykle kilka otworów o średnicy 5 cm (2 cale) pod krzewami, kaktusami lub wśród skał, a także pozostałości pożywienia, takie jak kawałki owoców kaktusa w pobliżu. Wiewiórka ta może być aktywna nawet podczas południowych upałów w lecie. Trzyma ogon wygięty w łuk nad grzbietem, co ocienia zwierzę i sprawia, że jest chłodniejsze. Podczas gorącej pogody wiewiórka szuka chłodniejszego, zacienionego miejsca i kładzie się, rozkładając wszystkie nogi (często obserwuje się to na zacienionych tarasach w pustynnych przedmieściach), przypuszczalnie aby zrzucić ciepło z ciała.

Wiewiórki ziemne z ogonem są społeczne, żyją w małych koloniach. Oni hibernacji przez miesiące zimowe, pojawiające się na początku lutego, aby skorzystać z nowego wzrostu wiosny, aby odzyskać wagę stracili w zimie. Gąsiory rozmnażają się wkrótce po wyjściu z hibernacji; średnio 6 do 7 młodych rodzi się w połowie marca lub w kwietniu. Do maja młode towarzyszą matce w wychodzeniu na powierzchnię. Matka wiewiórka wychodzi na powierzchnię jako pierwsza rano, sprawdza teren pod kątem obecności drapieżników, a następnie wywołuje młode. Młode przychodzą wysypując się na kilka godzin zapasów, zabawy i karmienia, a następnie cała rodzina wycofuje się do nory aż do późnego popołudnia, kiedy temperatury ponownie zaczynają się ochładzać. Round-taileds często stoją na tylnych nogach, próbując uzyskać lepszy widok, jak oglądać dla ich wielu drapieżników. Ponieważ są one bardzo zależne od soczystej roślinności dla wilgoci, te wiewiórki estywują przez kilka tygodni podczas letniej suszy, aż do czasu gdy letnia pora deszczowa ponownie przyniesie nowy wzrost.

Wiewiórka ziemna

Wiewiórki skalne są uśpione podczas części mroźnych miesięcy zimowych. W tym czasie gromadzą i przechowują żywność oraz wycofują się do swoich nor, ale sporadycznie wychodzą na zewnątrz w ciepłe dni. Stają się aktywne na wiosnę i można je zobaczyć rano opalając się na wysokich skalistych grzędach, gdzie mogą zachować czujność dla jastrzębi, roadrunners, kojotów, węży, innych drapieżników. Dają gwizdek jak rozmowy ostrzegawcze.

Wiewiórki Rock mate wcześnie na wiosnę. Młode wiewiórki rodzą się w marcu; może być drugi miot w sierpniu lub wrześniu. Wiewiórki skalne mogą być kolonialne lub solitary.

Gdy wiewiórka skalna napotyka węża, tupie nogami i macha ogonem z boku na bok, stojąc przed wężem. Próbuje też przednimi łapkami wepchnąć piasek lub brud w twarz węża.