Grupie pacjentów z przerzutowym niedrobnokomórkowym rakiem płuca (mNSCLC), którzy zostali już włączeni do badania klinicznego, podano radioterapię jako dodatek do leczenia nowym preparatem chemioterapeutycznym, mPEBev, który został opracowany ze względu na działanie immunomodulujące i antyangiogenne. Schemat mPEBev składa się z frakcjonowanej cisplatyny, doustnego etopozydu i bevacizumabu, przeciwciała monoklonalnego, które hamuje wzrost naczyń krwionośnych w guzie. Leczenie podawano metronomicznie, w najbezpieczniejszych możliwych dawkach, aby ograniczyć skutki uboczne i toksyczność.
„Niedawno ustaliliśmy bezpieczeństwo i aktywność przeciwnowotworową schematu mPEBev w przerzutowym niedrobnokomórkowym raku płuca (mNSCLC)” – mówi główny badacz, dr Pierpaolo Correale, dyrektor oddziału onkologii szpitala Metropolitan Hospital w Reggio Calabria we Włoszech. „Postawiliśmy hipotezę, że u pacjentów poddawanych schematowi mPEBev, zastosowanie radioterapii może zapewnić dodatkową immunostymulację w celu poprawy ich długoterminowego przeżycia” – mówi Correale.
„Stwierdziliśmy, że radioterapia, wraz z jej bezpośrednim efektem cytolitycznym na tkankę nowotworową, wywołuje również ogólnoustrojowe zdarzenia immunologiczne, podobnie jak szczepionki przeciwnowotworowe” – dodaje prof. Luigi Pirtoli M.D., profesor zwyczajny i dyrektor, Radiation Oncology na Uniwersytecie w Sienie, Włochy. „Odpowiedź ta może skutkować regresją odległych przerzutów, znaną jako efekt abscopal, co sugerują mechanizmy immunologiczne badane przez nasz zespół w poprzednich badaniach.”
Wyniki badań dr Correale i współpracowników zostały niedawno przyjęte do publikacji w czasopiśmie Oncotarget.
Autorzy są multidyscyplinarną grupą włoskich badaczy, kierowaną przez Dr. Pierpaolo Correale (Szpital Reggio Calabria, Włochy); Prof. Luigi Pirtoli (Szpital Uniwersytecki Siena, Włochy); i Prof. Antonio Giordano, M.D., Ph.D., Director of the Sbarro Institute for Cancer Research and Molecular Medicine, Center for Biotechnology, Temple University, Philadelphia.
Badacze zidentyfikowali kandydatów do tej terapii skojarzonej w retrospektywnej analizie podzbioru 69 pacjentów, którzy otrzymali schemat mPEBev w niedawnym badaniu klinicznym. Czterdziestu pięciu z tych pacjentów otrzymało również paliatywną radioterapię na jedno lub więcej miejsc przerzutowych.
Wyżycie wzrosło w grupie pacjentów, którzy otrzymali radioterapię średnio o 10 miesięcy, a najdłuższe przeżycie wyniosło ponad dwa lata.
Wyżycie korelowało ze zdolnością mPEBev do indukowania przeciwnowotworowej odpowiedzi immunologicznej obwodowych komórek dendrytycznych, jak również zwiększania aktywności przeciwnowotworowej centralnych komórek pamięci i efektorowych komórek pamięci-T.
Wyniki te sugerują, że napromienianie guza może wydłużyć przeżycie pacjentów z NSCLC poddawanych schematowi mPEBev, przypuszczalnie poprzez wywoływanie efektu immunologicznego i dostarczanie przesłanek do dalszych prospektywnych badań klinicznych nad tym podejściem do terapii skojarzonej.
„Jest to dobry przykład badań translacyjnych, od stanowiska do łóżka, gdzie wielodyscyplinarna współpraca rzeczywiście opracowała nowe operacyjne modele leczenia najczęstszej choroby nowotworowej w oparciu o solidne modele przedkliniczne”, podsumowuje prof. Giordano, MD, PhD, dyrektor Sbarro Institute for Cancer Research and Molecular medicine, Center for Biotechnology, Temple University w Filadelfii.