Podsumowanie

P uchyłkowe zapalenie jelita grubego jest terminem używanym do opisania szczególnego wzoru aktywnego przewlekłego zapalenia w okrężnicy esowatej dotkniętej chorobą uchyłkową, a mianowicie występowanie zapalenia błony śluzowej, niezależnie od tego, czy istnieją dowody zapalenia w obrębie i/lub wokół samych uchyłków. Patogeneza pozostaje niepewna, ale prawie na pewno jest wieloczynnikowa. W niektórych przypadkach wypadanie błony śluzowej, zastój kału i względne niedokrwienie błony śluzowej zostały uznane za ważne czynniki patogenetyczne, podczas gdy inne przypadki są wyraźnie wynikiem efektu masowego spowodowanego przez podśluzówkowe zapalenie okołobrodawkowe i ropienie. Objawy i wyniki badań endoskopowych są zróżnicowane. Pod względem histologicznym choroba może przebiegać od niewielkich zmian zapalnych z ektazją naczyń, poprzez klasyczne zmiany w postaci wypadania błony śluzowej, aż do kwiecistego, aktywnego, przewlekłego zapalenia, ściśle naśladującego przewlekłe zapalne choroby jelit, zwłaszcza wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Dlatego dokładna korelacja kliniczna i endoskopowa jest kluczowa dla postawienia właściwego rozpoznania. Uchyłkowe zapalenie jelita grubego może dobrze reagować na leczenie podobne do tego stosowanego w przewlekłym zapaleniu jelit, co dodatkowo zwiększa podobieństwo tej choroby, szczególnie zlokalizowanej w esicy, do wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Rzeczywiście, w kilku przypadkach opisanych w literaturze uchyłkowe zapalenie jelita grubego może „przejść” w klasyczne wrzodziejące zapalenie jelita grubego, co sugeruje, przynajmniej w niektórych przypadkach, podobną patogenezę.

.