Przetoki odbytu są ogólnie powszechne wśród tych, którzy mieli ropień odbytu. Leczenie jest zazwyczaj konieczne w celu zmniejszenia szans na zakażenie w przetoce odbytu, jak również w celu złagodzenia objawów.

Przetoka odbytu jest zdefiniowana jako mały tunel z wewnętrznym otworem w kanale odbytu i zewnętrznym otworem w skórze w pobliżu odbytu. Przetoki odbytu tworzą się, gdy ropień odbytu, który został zdrenowany, nie goi się całkowicie.

Różne rodzaje przetok odbytu są klasyfikowane według ich lokalizacji.
W kolejności od najczęstszych do najrzadziej spotykanych, różne rodzaje obejmują:

• Przetoka międzyzwieraczowa. Przewód rozpoczyna się w przestrzeni pomiędzy mięśniami zwieracza wewnętrznego i zewnętrznego i otwiera się bardzo blisko otworu odbytu.
• Przetoka transphincteric. Przewód rozpoczyna się w przestrzeni między mięśniami zwieracza wewnętrznego i zewnętrznego lub w przestrzeni za odbytem. Następnie przecina zwieracz zewnętrzny i otwiera się centymetr lub dwa poza otworem odbytu. Mogą one owijać się wokół ciała w kształcie litery U, z zewnętrznymi otworami po obu stronach odbytu (tzw. przetoka podkowiasta).
• Przetoka nadłonowa. Ciąg rozpoczyna się w przestrzeni między mięśniami zwieracza wewnętrznego i zewnętrznego i skręca ku górze do punktu powyżej mięśnia łonowo-odbytniczego, przecina ten mięsień, następnie rozszerza się ku dołowi między mięśniem łonowo-odbytniczym a mięśniem levator ani i otwiera się centymetr lub dwa poza odbytem.
• Przetoka nadłonowa. Przewód zaczyna się w odbytnicy lub esicy i rozciąga się w dół, przechodzi przez mięsień levator ani i otwiera się wokół odbytu. Przetoki te są zwykle spowodowane przez ropień wyrostka robaczkowego, ropień uchyłkowy lub chorobę Crohna.

Diagnostyka

Zlokalizowanie zewnętrznego otworu przetoki odbytu jest zwykle proste, natomiast zlokalizowanie otworu wewnętrznego może być większym wyzwaniem. Ważne jest, aby być w stanie znaleźć całą przetokę w celu skutecznego leczenia.

People, którzy mogą mieć doświadczenie z nawracającymi ropniami odbytu może mieć przetokę odbytu . Zewnętrzny otwór przetoki jest zwykle czerwony, zapalny, sączy ropę, a czasami jest zmieszany z blood.

Lokalizacja zewnętrznego otworu daje wskazówkę do prawdopodobnej drogi przetoki, a czasami przetoka może być rzeczywiście odczuwalne. Jednak zlokalizowanie jej drogi wzrokowej często wymaga użycia różnych narzędzi, a często może ona nie być widoczna aż do zabiegu operacyjnego.

Narzędzia często używane w diagnostyce obejmują:

• Sonda przetokowa. Narzędzie specjalnie zaprojektowane do wprowadzania przez przetokę
• Anoskop. Mały przyrząd do oglądania kanału odbytu

Jeśli przetoka jest potencjalnie skomplikowana lub znajduje się w nietypowym miejscu, można również użyć następujących narzędzi:

• Rozcieńczony barwnik błękitu metylenowego. Wstrzykiwany do przetoki
• Fistulografia. Wstrzyknięcie roztworu kontrastowego do przetoki, a następnie jej prześwietlenie
• Reonans magnetyczny

Narzędzia stosowane do wykluczenia innych zaburzeń, takich jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego lub choroba Leśniowskiego-Crohna obejmują:

• Giętka sigmoidoskopia. Cienka, elastyczna rurka z oświetloną kamerą wewnątrz końcówki umożliwia lekarzom oglądanie wyściółki odbytnicy i esicy w postaci powiększonego obrazu na ekranie telewizora
• Kolonoskopia. Podobna do sigmoidoskopii, ale z możliwością zbadania całej okrężnicy lub jelita grubego

Leczenie

Leczenie jest wykonywane delikatnie, aby zmniejszyć ryzyko wpływu na opróżnianie jelita, ze względu na bliskość przetok odbytu do mięśni zwieracza odbytu. Najlepsze podejście wymaga indywidualnej oceny każdego pacjenta.

Postępowanie w przypadku przetoki odbytu podejmuje się przy jak najmniejszym wpływie na mięśnie zwieracza odbytu. Często będzie to zależało od lokalizacji i złożoności przetoki oraz siły mięśni zwieraczy pacjenta.

Fistulotomia

W fistulotomii chirurg najpierw sonduje, aby znaleźć wewnętrzny otwór przetoki. Następnie przecina się przewód, wyskrobuje i wypłukuje jego zawartość, po czym jego boki przyszywa się do boków nacięcia w celu otwarcia przetoki.

Przetoka bardziej skomplikowana, taka jak przetoka podkowiasta (gdzie przewód rozciąga się po obu stronach ciała i ma zewnętrzne otwory po obu stronach odbytu), jest leczona przez zwykle otwarcie tylko segmentu, gdzie przewody łączą się, a reszta przewodów jest usuwana.

Chirurgia może być wykonywana w więcej niż jednym etapie, jeśli duża ilość mięśni musi być przecięta. Operacja może wymagać powtórzenia, jeśli nie można znaleźć całego przewodu.

Wykonanie płata odbytniczego

Chirurg może wyciąć rdzeń przewodu, a następnie wyciąć płat w ścianie odbytnicy, aby uzyskać dostęp i usunąć wewnętrzny otwór przetoki, a następnie zszyć płat z powrotem. Jest to często wykonywane w celu zmniejszenia ilości mięśnia zwieracza, który ma być przecięty.

Umieszczenie setonu

Seton (jedwabny sznurek lub gumka) jest używany w celu:

• Utworzenia tkanki bliznowatej wokół części mięśnia zwieracza przed przecięciem go nożem
• Pozwolenia setonowi na powolne przecięcie całej drogi przez mięsień w ciągu kilku tygodni

Seton może również pomóc w drenażu przetoki.

Klej fibrynowy lub korek kolagenowy

W niektórych przypadkach klej fibrynowy, wykonany z białka osocza, może być użyty do uszczelnienia i wyleczenia przetoki, w przeciwieństwie do jej przecięcia. Klej jest wstrzykiwany przez otwór zewnętrzny po oczyszczeniu przewodu i zszyciu otworu wewnętrznego. Korek z białka kolagenowego może być również użyty do uszczelnienia i zamknięcia przewodu przetoki.

.