Artykuł 85 obejmuje dezercję z zamiarem stałego opuszczenia sił zbrojnych, z zamiarem uchylenia się od służby krytycznej lub uniknięcia obowiązków wysokiego ryzyka, przed zawiadomieniem o przyjęciu rezygnacji i próbie dezercji.

Dezercja jest przestępstwem opartym na zamiarze. Niezależnie od tego, czy oskarżony rzeczywiście popełnił dezercję, może zostać uznany za winnego naruszenia tego artykułu. Aby zebrać dowody zamiaru dezercji, oskarżenie może przedstawić pod rozwagę długość nieobecności, złożone oświadczenia lub działania oskarżonego, a także sposób, w jaki nieobecność została zakończona. Chociaż sama długa nieobecność nie jest wystarczającym dowodem zamiaru dezercji, może nim być, jeżeli inne poszlaki również wskazują na zamiar dezercji.

Następne cztery sekcje obejmują 4 warianty, w których prokurator może oskarżyć członka służby o naruszenie Artykułu 85 UCMJ. Wszystkie 4 warianty zawierają listę elementów każdego konkretnego naruszenia, które prokurator musi udowodnić, aby uznać członka służby za winnego zarzucanego mu przestępstwa.

I) Dezercja z zamiarem pozostania na stałe poza domem:

Elementy:

• Oskarżony pozostał nieobecny w swojej jednostce/miejscu służby bez upoważnienia od przełożonego.
• Że pozostał nieobecny z zamiarem pozostania na stałe poza domem.

Maksymalna kara: W czasie wojny, to wykroczenie może być karane nawet śmiercią. W czasie pokoju, maksymalna kara to zwolnienie z wojska z powodów niehonorowych, zamknięcie w więzieniu na 3 lata i przepadek wszystkich dodatków i wynagrodzenia w przypadku zakończenia służby w wyniku zatrzymania. W pozostałych przypadkach, maksymalna kara to zwolnienie ze służby z zastrzeżeniem niehonorowym, przepadek wszystkich dodatków i żołdu oraz 2 lata więzienia.

II) Dezercja z zamiarem uniknięcia wysokiego ryzyka lub uchylenia się od służby:

Elementy:

• Oskarżony pozostawał nieobecny w swojej jednostce bez odpowiedniego zezwolenia.
• Uczynił to w celu uniknięcia określonego obowiązku lub służby.
• Służba/obowiązek była krytyczna/wysokiego ryzyka.
• Oskarżony był świadomy, że będzie wymagany i wezwany do tego obowiązku/służby.

Maksymalna kara: W czasie wojny, śmierć lub inna zgodna z prawem kara jest uważana za maksymalną. W czasie pokoju, niehonorowe zwolnienie, przepadek dodatków lub żołdu i 5 lat więzienia jest maksymalne.

III): Dezercja przed otrzymaniem powiadomienia o przyjęciu rezygnacji:

Elementy:

• Oskarżony jest oficerem Armii Stanów Zjednoczonych, który złożył rezygnację.
• To, że oskarżony nieobecny w obowiązkach bez urlopu przed otrzymaniem powiadomienia o przyjęciu rezygnacji.
• To, że oskarżony zamierzał pozostać nieobecny na stałe.

Maksymalna kara: W czasie wojny, maksymalna kara to śmierć lub inna kara zgodna z prawem. Zwolnienie z pracy i utrata dodatków i wynagrodzenia, 3 lata pozbawienia wolności to maksymalne kary w przypadku zatrzymania. Inne rodzaje rozwiązania umowy skutkują maksymalną karą zwolnienia, przepadku dodatków i wynagrodzenia oraz 2 lat więzienia.

IV) Próba dezercji:

Elementy:

• Oskarżony wykonał konkretny czyn, który wskazuje na próbę dezercji.
• Celem tego czynu było uniknięcie służby wysokiego ryzyka lub uchylenie się od służby krytycznej.
• Działanie to nie było jedynie przygotowaniem do przestępstwa, ale bezpośrednią ofertą popełnienia tego przestępstwa.
• Działanie to doprowadziłoby do dezercji, gdyby nie wystąpiły nieoczekiwane wydarzenia uniemożliwiające dezercję.

Maksymalna kara: Jeżeli oskarżony usiłował dokonać dezercji w celu uniknięcia ryzykownej służby lub służby krytycznej, grozi mu maksymalna kara: zwolnienie z wojska ze skutkiem niehonorowym, przepadek wszystkich dodatków i żołdu, zamknięcie na 5 lat. W innych przypadkach usiłowania dezercji, oskarżonemu grozi maksymalna kara w postaci zwolnienia ze służby ze skutkiem niehonorowym, utrata wszystkich dodatków i wynagrodzenia oraz 2 lata pozbawienia wolności. W czasie wojny, śmierć lub inna zgodna z prawem kara jest uważana za maksymalną.

Aby dowiedzieć się więcej o tym artykule karnym odnieś się do Manual for Courts Martial.

PrzyKŁADY NARUSZENIA ARTYKUŁU 85

W procesie United States v. Mackey, 46 C.M.R. 754 (N.C.M.R. 1972), oskarżony został uznany za nieobecnego kiedy miał być ze swoją jednostką w strefie wojny. Nieobecność ta trwała przez okres 26 miesięcy, po czym oskarżony został zatrzymany w miejscu dość odległym od miejsca stacjonowania jego jednostki. Oskarżony został uznany za winnego zamiaru dezercji.